Baktıkça ellerime, güç gelir menzilden
Birikmiş satırlar varsa yetişmeye tezat
Yalnızlık, kara sevdaya muaf gelir
Az çok ağladıydım arka kaldırımlarda
Levha sahnesinde ek bir bulut dolanırdı armut akşamüstlerinde
Baktıkça içime çığ büyüyor, sanma sakın!
Uzun zaman oldu kendime yönelmeyeli. İç sesim savaş halinde. Kendi drama mı yaratıp bir gelgit oluşturmaya çalıyorum. Sesimi dinliyorum. Milyonlarca çığlık sesimin içinde. Eskiyi anarken ne kadar da derinlerde bir yerde biriktirmişim kim bilir travmaları mı. Uykusuz kaldığım gecelerde karanlığa bir boşluk yaratırdım. Bilmediğim şehirlerde bilmediğim kahramanlar ile savaşıp dururdum. Yeni yerleri hazmedemiyor benliğim. Yeni yerlerde eskilerden bir nevi farksız. Sıcağa dayanamıyorum. Güneş bedeni kavuruyor. Güneşin altında sanki benliğim bir cehennemde bende zebaniyi arıyorum. Serin mi serin esen meltem rüzgarı ruhumu sarmalı. Deniz kenarında orman. Kimsenin hayalini kuramadıgı yer. Hayal bile artık pahalıya mal oluyor
Koyu bir eflatunun bilinmeyen bir kışıydı
Kente uzun süren sevdadan sonra yağmur yağmıştı
Gözleri nemli insanoğlu haykırdı; “Yağmurdan ev yapılmaz!” diye.
Metafor bir gülüşle haykır doğaya, çık içindeki gömütten
Bırak Kant’ı, Aristo’yu bırak Salo’yu
Yaşamın parçalanmış birer kaplumbağa olduğunu, nasıl da unuttu insanoğlu. Ben, yaşamı bir anımsama süreci olarak algılama yaşımı çoktan yitirdim. Sordukları zaman bana işimi, ailemin maddi durumunu nasıl da üfleyerek gülümsüyorum yüzlerine. Bir yalan vardiyası ki sormayın! Bir ara başka bir kimliğe bölündüğüm oluyor, bunu da daha çok bar ortamında yarattığım kişiliklere borçluyum. Sahte görünen bir gerçekliğin en belirleyici sıfatı olmak, özne kavramı olarak yarattı çevremde beni. Yakın çevrem ne işle uğraştığımı bilmez, birkaç kişi dışında. Aslında onlar da bilmez beni. Ayak uydurma biçimi olsa gerek bu sıradanlık. İnsan, gerçek yeteneklerinin sınırlarını bulamadığı an, patlar. Ben de patladım, ta ki Londra hayalimde gördüğüm kanlar içinde yatan Tezer Özlü ve Nilgün Marmara sendromundan
sonra…
Dişimin arasında kalan bir parça zehirli kepek ekmek
Kalbimin arka bölmesinde sıkışıp ağlayan bir kedi
Şimdi yalnızlık pişiriyorum rahatsız etmeyin…
Dallardan koparmaya kıyamadığım doğrular var
Ormanda yürüyemediğim ayak izleri
Sana aldığım pembe renkli masa örtüsünü sakla
En güzel masal seslerini sana armağan edeceğim çünkü
Elimdeki dev dalgalardan birkaç zambak bulaştı yüzüne
Gel sana aldığım pembe örselenmemiş vurgunları sakla
Ruhen ve bedenen ilkel duygular yaşardım. Yakın dostlarım var mıydı hayatımda? Ciddiye alınan fizik tedaviler öngörülmüştü sakat bilincime. Hastalığımın adı, kekeme varlıklardı ve onlar solmuş kahve fincanlarıydı. Bense, ponponlu terliktim. Bilinçaltımda birbiri ardına sıralanan halüsinasyon odaları var. Her odada ayrı askeri kuvvetler hüküm topluyor. “Önceden şahtım, şimdi karşınızda padişah! ” Ama bu benim için bir şey ifade etmiyor. Radyo frekansları zihnimde cızırtı oluşturmakta. Ruhumun her zerresinde, mütemadiyen absürt siyanür hattı örgütleri parazit yapmakta. Cinayet aletleri biriktiriyorum artık ruhumda.
Cinayet aletleri: Tarak, duman, makas, hamile karınca, radyo, sözlük ve vadi…
Arkaik saplantılarımı sana verdim, sevgilim… Gel, beni çetrefil duygulara düğümle! Ah kafası kopuk, dili kıllı sevgilim! Az seninle sperm bankaları edinmedik. Sen, aşkın agresif yapısını seviyordun. Ben ise ameliyatlarda kullanılan yatıştırıcı hoş kokuya âşıktım. Sana, çok güzel günlerde kullanacağın kâbus bayramları biriktiriyorum.
Gel aşkım, beni benden al! Sanrı nöbetlerini gel, al! Oysa yaşadıklarımızın hepsi, koca bir yalandı. Buna sen bile inanmadın.
Hayat bir pinokyonun sabit bakışlarıdır
Öyle bir ülkeden geldim ki annenin sarma güdümü aktır
Hiçbir birliktelik acil değilse yalnızlığa göm beni
Biliyorum kabullenilmeyeceğiz
Her çeşit tuzaklarda leşimizi buharlaştıracaklar
Ruhumuz ortak kimliklerde
Sen büyülü dünyanda gezinirken, ben olanca yükü taşıyan ağlamakla yükümlü garip bir çocuktum
Pişmandım
Ödünç yalnızlıklarım vardı
Pişmandım
Alelacele duygularımın esiriydim
Alelacele regllerin en acil hâliydim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!