Naki Aydoğan Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Su havası, saydam dokunuşlarla doğa ve şairin duyguları da öyle su bakışı ve de eğimini neye denk gelirse dolmuş şiir.

Ne
Ay bu güzel
Kim söylemiş kime yazmış
İnan bilmiyorum
Ama düşünüyorum
Yalan değil yeni yeniden
Doğru ışık
Odağı güneş
Ğ
Ay öldüm yumuşak genin başı yok
Naki neki ayda doğan yok, kırmızı açlık ay doğar

Ağaçların eni olan hayvanlardır ve ağaç gibi dikilip enine yürüyen insandır. Hayatlarımız enine gelişir. Güzel şiir.

günümüzde amca oğlu dayı oğlu şirket evlilikleri
iş güç tutma evlilikleri
ailelerin hesabı
aşkın hesabı ne olursa olsun bir yanma
yeni kurulacak aile hesabında

çingeneler gene çingeneler
doğanın ve uygarlığın doğalı neyse yaşam
uzaya çıkılsa uzayında doğalı olacaklar

"Bir anneyi korkutamaz karanlık ve ses"
Annenin evrimsel evrensel görevi üzerindedir.
Canlının asıl yavrusu gölgesi.
Kütleyi bir anne geçebilir.

Noktalama işaretleri ses vurgusunun önüne geçince kekeme, davranışlarımızın önüne eşya kalabalığı geçince de beden dilimiz sakar oluyor. Her şeyi insan öğrenir de uygulamada zorluk çekebilir. Ve geri vermektir her şeyi verebilmektir. O zaman dilde bedende rahat eder.

üç taş bir ocak
bir kap teneke bir mangal
sevgiyle dokunan parmaklar
ateşi tutmak maşayla
yer yüzünde çamur yerin altında magma
hadi aşk tutalım
mangal gibi yüreğimiz kızarsın
damarlarımızda kanımız
dağların damarların magma
boşluğun damarları ağaçlar uzansın
uzay yolu
biter mi har şey
ö ...

Ah be kaçırdık güneşi, oysa profil resmi ne kadar güneşli bir gün.

Ebedi zamanda sevilmiş bir zaman ve ebedi zamanın atan kalbi bayramlarla bir sevincimiz, bir güzel hayatımız.

Saygılar
Ebedi Sevgi

İkisi bir arada bir hikaye olmuş
Şiirden şiire bir sek sek atlarız
Arada öz hikayemiz bazen taşar
Bir hikaye yaşar bir şiir bırakır

Bir beden çürür sanma ki beyin çürür
İşte mezar taşı
Bir beyin mezar taşı görkemlidir mezar taşı
O yerenin beyni beyin mezarı
Ruhu ise dolaşır bir derviş mezarı başında canlar doluşur da

Hadi ülkemizi yaşayalım, köyden kente uzun bir koridor, sanki yollar. Yerinden oynamasın taş yola erir ve yol kalır, köyünden çıkıp gurbete yerleşen için. Doğaldır ki yol olmadı ki bilsin gurbeti. Beğeniyle okuyup içtenlikle yorumladım.

kuru toz toprak yağmur süpürür
insanlık insan süpürür
yer ıslanır insanlı ıslak serseri salak
kuzeyde insan serseridir
soğuk buz keser insanlık ıslanıp başından atamaz
yıkandım demez sert durmak zorundadır
serseridir
bak ben türküm
kuzey doğu batı güneye inersem marsı keşfederim
kuzeyden gü ...

"rüzgârın iteklediği bir dal nasıl direnirse"
her şey iyi kötü bir arada iyiyken, "rüzgar" kötü oldu
ama birazcık...
açılmış kanat, hayat olsa gerek
ve bir dünya içinde hayatlarımız olacak biraz
karışıklık ve kargaşa
ne olursa olsun hayat devam edecek ve her şey iyi olacak
iyi olmasa da bizle ...

Dala Tünemiş Doğan'ı izleyen tanrı dile getiren şair.
Her canlı izler bir birini gizler
Acıktı mı avlar
Acıkmadı mı izler
Kendini baştan yaratır
Tanrı bu yüzden vardır

Ayak izi gezerse el değerse bakışlar kavrarsa dinlenirse ses oracıkta zaman kaydeder canlıyı canlıya emanet eder. Sen öfkelenmeye kalmadan deli rüzgar esip durmuştur zaten orada. Sen ancak bir şeylerin yerine öfkelenip kızarsın. Geç kalırsın. Çoğaltmak böyle bir şeyin yanına bir şey koyarak. Senin y ...

İnsanın dini maddenin bilimi değil mi?
Bak şu dağın taşın durumuna, nehirler kirli sahiller çer çöp
Dahası nükleer atık.
İnsanlarda doğadaki canlılar gibi kurban.
Madde bilindikçe bilim inançlar din bilindikçe iyilik kötülük bir arada devasa.

Yalnızlık senfonisi ve yalnız şef
İç hüsran dış hasret
Solist ömür orkestra hayat
İnleyen nameler dinleyen sevgiliye

Albüm sararan yapraklarımızın hatırası
Doğa yaz pozları
Köstebek izleri yüzümde sivilceler
Kovulduğumun resmi

Düşlerime ektim seni yola koyuldum...

zamanda çözülen toz toprak su ataş
an akarı vardır
nice maddedir ki nice nitelikte akarı
canlı varlık, insanda öyle
derviş akarına kapılan çok olur
hele molla kesilen...
yunus emre de çok kapılmış
şiirler akmış bağrından
akara karşı durabilmiş de
sorgulamış kendini dünyada kendini

Geçmiş gelecek arasında şimdi bir nefes, geçmiş yaşandı değil mi?
Evet, ama biz nefes aldıkça geleceğe var oldukça.

Her şiir itiraftır kafiyeler süslese de insanın canlı itirafı.
Her canlının ilkbaharı
Kaçırdı mı yazı
Kaldı mı sonbahara yaz hasreti
Özlem duyar ilk baharlara