Demlenmiş Şiirler Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

uçmayı unutan, uçması yasaklanan ve hâlâ yüreği pırpır eden kuşların dilyle

Sessizlğe dönen Sessiz Çığlıklarrr...

Evet Güz,bir mevsimdir;
İnsanın içinde bir kırılma, bir sessiz çöküştür...
bahara küsmüş.

İÇSEL İMAR PLANI idi

Yıkım ruhsatı
Nakliyecinin İnsafı
ruhunu satmamış Baş Mimarlar
ve
içimdeki ütopik şehrim

bunların hepsi şehrimin dışında kaldı.

Mevsimlerin Göçebe Ruhu

yorulmanın böylesi yoruyor asıl adamı...
velhasıl hayat değil İnsan yoruyor İnsanı.

Aynı Cinsten olunca ne Edebiyat kalıyor ne Edep ! değilmi?
Sizi sizi Teneşirlik şiir sevici, yorumcular sizi :)

Şiir; kelimeleriyle bir toplumsal aynaya bakıyor ama aynadaki yansımalar yabancı.
Her dize, bir “sual” gibi; cevabı olmayan ama sorulması gereken sorular.
Şiirin sonunda “soğuk çay tadı” metaforu, zamanla solan duyguların, alışkanlıkların ve belki de umutların sembolü oluyor.

Tebrikler güzel bi ...

Teşekkür ederim.
Gecenin sonuna Günaydın gibi bir mesaj ''Uyanmışlığın farkına varmak''
:)

Kendini bilmek, insanın neyi bildiğini ve neyi bilmediğini fark etmesiyle başlar.
Bu farkındalık, bilginin sınırlarını tanımak ve hakikate ulaşma çabasıdır.
Sokrates’in dediği gibi:

“Bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir.” Bu söz, insanın kendini bilme yolculuğunun
tevazu ile başladığını ...

Şimdilik biraz hüzünlenecek kadar
biraz yalnızlığı bastıracak,
birazda sabaha yaşatacak kadar
demlenmiş ŞİİR bırakıyorum.

iyi demler.

Sessizlikte sesini tanımak:
Durulmak, sadece sakinleşmek değildir; kendi sesini sessizlikte duymaktır.
Bu, derin bir içsel farkındalıktır.
Hem bireysel hem de toplumsal düzlemde ele alınabilir.
Sessizlik, çoğu zaman bastırılmış seslerin yankılandığı bir alandır.
Ve o yankı, insanın kendini tanı ...

“Siyah kaleminle çizdiğin Resminim Ben

“Bir çizgiyle bölünmüş bir sessizlik... Ve herkesin gözleri önünde, anlamın değil, acının sergisi.”

Sahi Acıya dair neyin var söyleye bileceğin... ?

Okuduğum şiirleriniz derin anlamlar içeriyor...
"Her kelime, bir boşluğu doldurmaz; aksine, boşluğun anlamını derinleştirir."... ((:

Tebrikler Üstad Kaleminize ve Yüreğinize Sağlık.

Bu şiir, kırgınlığın en derin tonuyla yazılmış; adeta bir toplumsal ağıt.
Her dize bir yara izi gibi: güvenin çöküşü, sevdanın mezara dönüşü.
“Usta”ya sesleniş, anlaşılma değil; yeniden var olma çağrısı.
Bu şiir, acının ritmini duyanların kalbine dokuyor adeta.

Tebrikler, yine harika bir yorum ...

;Üç zaman, bir gölgeyle birleşti. Rüzgârın izinde, külün diriliğinde ve hiçliğin sessizliğinde yürüyenlere…”

Kelimenin devrildiği, zamanın küle dönüştüğü ve hiçliğin konuştuğu bir evren.
Rüzgâr yalnızca esmez; bir niyetin izini sürer.
Kül, geçmişin suskun çiçeğidir.
Hiçlik ise, varlığın en çıp ...

Şiir, gökyüzüne çizilen bir özgürlük haritası
Siyah atın ayak sesleriyle, mavi güvercinin kanat çırpışı arasında bir sessizlik yankısı.”

Teşekkür ederim güzel yorumunuz için.

“Sessizliğin içinden konuşan bir kalp… Her dize, geceye fısıldanan bir hakikat gibi.”
“Sustuğu yerden yankılanıyor şiir… Her kelime, içe çöreklenen bir sessizliğin tercümesi gibi.”

Tebrik Ediyorum.

''saat 10:00 gibi ölmek iyidir'' Ne çok geç, ne çok erken...

Gassaller işini iyi yapar hem.

Bu Şiir, kutsal anlatıların içinden geçerek benliği bir simgeye değil,
bir hakikate dönüştürüyor.
Her “ben” bir teslimiyet, her imge bir yanış.
Bu metin, masaldan mucizeye değil...
ateşten aşka yürüyen bir Cananın izi gibi
tebrikler kaleminize sağlık.

“Demir bakışın kayıp yankısı, devleşen acıların ardından gelen şiirsel bir yankı.”

Tebrikler Bahar Öğretmen. Kaleminiz daim olsun.