Üner Dilek Şiirleri - Şair Üner Dilek

Adın aşktır bende soyismin sevda
Bilmeni beklemem yar demek için
Vakte mahkûm değil her günüm senin
Gelmeni beklemem yar demek için

Gün bitimi deniz durgun ve sessiz
Martılar mecalsiz uykuya dalmış
Görünen manzara yalnız bir anlık
Anladım ki meğer herşey masalmış

Sahil boyu dinlediğim dalgalar

Kelepçeler ağır geldi gönlüme
Çözecek biri var diyemiyorum
Herşeyi unutup girip koluma
Gezecek biri var diyemiyorum

Vefadan yanadır bizdeki hatır

Kırılgan bir şehrin kenar semtinde
Gölgemle beraber dolaşmaktayım
Takvimdeki günün koyu renginde
Çıkmaz sokaklarla buluşmaktayım

Göz kırparken yıldızların bazısı

Ağustos sıcağından sanki buz gibi duvar
Beşlik çivilerle çaktığım resimler üşür
Arada söylediğim hoyratlı anlarım var
Ya cevap vermez duvar ya üstüme üşüşür

Kaba ve hantal kapı malzemesi demirden

Teselli olurdun rüyalarımda
Tadı yok uykumun göremiyorum
Yerinden yurdundan habersiz kaldım
Bu yüzden arayıp soramıyorum

Ahd ü peymanımız yalan mı oldu

Yüklendi son yükünü kervanlar yola düştü
Peşi sıra ağlamak bu garip kula düştü

Talan oldu gülistan bülbül bigane bağdan
Ağlamak bahçevana matemi güle düştü

Akşam çayına gel bir gurup vakti
Yudumla demlenir ufka bakarız
Ardından hüzünlü birkaç şarkıyla
Olurya birlikte türkü yakarız

Gurbet ele mahkûm sılaya ırak

Cihan gelse üstümüze
Bize korku salamazlar
Merak etme cancağızım
Beni senden alamazlar

Ne dilersen Hak'tan dile

Yanıyorsa gönül savur külünü
Badı sabalarla yel alsın gitsin
Fermanı yazılmış aşk sürgününü
Yaban ellerinde el alsın gitsin

Sahilde sessizlik yorgun tayfalar