Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Uykusuz kaldınmı hiç bu saatte,
Seviyorum diye uyandığın oldumu,
Sözler yarıştırdınmı hiç bu saatte,
Şiirlerle konuştuğun oldumu.

Sahi benim kadar sevdinmi seni,

Dışarda kar yerler beyaz,
Hava soğuk çok sert ayaz,
Bekle gelir bahar ve yaz,
Üzülme sen kardelenim.

Kırılmam hiç inan sana,

Üşüyordu bir çocuk aç gibi,
Yüklemişler garipliği taç gibi,
Hayatla oynar olmuş maç gibi,
Sokaklarda yavrucağız kimsesiz.

Kim anlarki halini şu fakirin,

Akıttı gözünden dinmedi yaşı,
İsyana karıştı göz ile kaşı,
Yerinden oynattı bir koca taşı,
Yaslandı göğsüme döktü içini.

Yakın dağlar o an uzak göründü,

Sensiz yudumlarken içtiğim çayı,
Düşlere çizerken yıldızı ayı,
Gönlümün sensizken çalmayan sazı,
Yine seni yazdım pazar gecesi.

Biçtiğim hasreti geceye sorma,

Yunus gibi durgun ol,
Gönüllerde al yeri,
Aşk oduna vurgun ol,
Kalma sakın sen geri.

Yunus gibi sakin ol,
İncitme yürekleri,
Gönüllere hakim ol,
Sızlatma yürekleri.

Yazık etme çağına,

Fırtına öncesi yağmur biçersin,
Kaçamak sözleri bulur seçersin,
Yüreğinden öte nasıl geçersin,
Yüreğin yüreğimdeydi bu akşam.

Kaçırma sevdiğim gözleri benden,

Yüreğe dar geldi koptu kabından,
Olgun meyva gibi düştü dalından,
Uğraşma artık kahve falından,
Bir kere okuman yeter güzelim.

Defalarca ezber etsen boşuna,

Ne zarfa gerek var nede pula,
Alıcı yürek yazıver gitsin,
Unutturur derdi şu aciz kula,
Selamlar sevgiler yazıver gitsin.

Akıl ermez yürek dili yazışa,