Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Seddülbahir gibi kandan toprağın,
Şehitleri kucaklıyor sancağın,
Nede genişmiş bu senin kucağın,
Şehitler ile hüzün Sarıkamış.

Doğuda bir inci yayla gibisin,

Yürek bugün seni sordu,
Zavallı kalbimi yordu,
Oysaki bilmiyormuydu,
Yürek senle yaşar durur.

Yürek yanıp kavruluyor,

Dallarda yapraklar hu çeker gördüm,
Melekler rahmete gül eker gördüm,
Topraktan dünyaya gün açar gördüm,
Rabbim birliğini tasdik ederiz.

Yaralı insanı sağlam edendir,

Onurdur ifreti korur canıyla,
Savunur vatanı şehid kanıyla,
Yürekleri coşar ay yıldızıyla,
Bayrağı sevmeyen gönlü tanımam.

Türk'lüğüme düşman olan hergele,

İki gönül bir oldumu dağlara karşı konulur,
Sevgi dolu yürekleri aşkın yoluna sunulur,
Bu sevdayı gören ırmak akmaz inan durulur,
Yeterki bu iki yürek sevmeye niyet eylesin.

Şarkı çalar onlar söyler yürekteki aşkı ile,

Aşk öyle birşeyki emeklesekte götürür,
İleri yaşlarda olsakta inat sürdürür,
Hatta hatta bu yetmezde birde süründürür,
Aşk nelere kadir diyen boşamı dememiş.

Yüreğimden sundum dosta heceyi,
Onun için harcadım ben geceyi,
Unutmayın nice adsız gideni,
Şehitler var gaziler var eren var.

Vatan için bir yorulmaz yüreğim,

Saçlarından kar savururken,
Gözleri dolan sevdiğim,
Yüreği aşk kavururken,
Gül benzi solan sevdiğim.

Hüznü sessizce taşıyan,

Artık baharlar yazlar kışlar sensiz geçecek,
Sensizliğin rüzgarı hep bağrıma esecek,
Sen gittiğin içinde kuşlar bana küsecek,
Bekletmeyim o halde git bildiğin yoluna.

Boşver beni düşünme kaderimi çekeyim,

Anasından er doğan dine ihanet etmez,
Telaşa hiç gerek yok bizde yiğit tükenmez,
Camiyi bilen kilise kapısına gitmez,
Beşikteki bebekler tekbirler getirirken.