Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Herbir tesbih tanesini,
Çeker iken Allah deriz,
Fani dünya çilesini,
Taşır iken Allah deriz.

Yaş gözlerden akar gider,

Artık baharlar yazlar kışlar sensiz geçecek,
Sensizliğin rüzgarı hep bağrıma esecek,
Sen gittiğin içinde kuşlar bana küsecek,
Bekletmeyim o halde git bildiğin yoluna.

Boşver beni düşünme kaderimi çekeyim,

Anasından er doğan dine ihanet etmez,
Telaşa hiç gerek yok bizde yiğit tükenmez,
Camiyi bilen kilise kapısına gitmez,
Beşikteki bebekler tekbirler getirirken.

Ağaç diktim yeni geldi boyuma,
Ben bağlıyım ecdadıma soyuma,
Uyan artık ey gençliğim uyuma,
Atı alan Üsküdar'ı çok geçti.

Yaban malı özenipte giyinme,

A bebeğim sana ninni söyleyim,
Güzelliğin için türkü derleyim,
Seni ellerimle kendim besleyim,
Yeterki ağlama sırdaş olayım.

Değmesin gözüne hüzün bebeğim,

Bana şuradan bir şeker ver amca,
Kusura bakma param da ter amca,
Onu babam çalışırken ıslatmış,
Bu terli parayla şeker ver amca.

Bizim eve fazla para girmiyor,

Göz açtırmaz hainlere,
Fırsat vermez zalimlere,
Söz düşürtmez kahinlere,
Benim özel harekatım.

Dolarla yuroyla düğünleriniz,
Doğuya hiç gitmez bebekleriniz,
Sahi hiç olmazki şehitleriniz,
Bu şehitler bizim sizin değildir.

Kalbiniz narindir sızıyı duymaz,

Çevir yüzünü aşkın görsün Çanakkaleyi,
Atların boynunda rüzgar tutmaz yeleyi,
Tarihe destan gibi akan bu kandan şelaleyi,
Çanakkale tarihe Türk adlı deklaredir.

Namaz için kazamızı,
Haftada bir cumamızı,
Gönlümüzü yuğmamızı,
Kabul eyle sen yaradan.

Beş vakitte edamızı,