Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Altaylarda otağları kurulan,
Heyecanı Aral gölde durulan,
Ovasında sancakları bulunan,
Turanı bize nasip et Allahım.

Balaları meydanlarda erleşen,

Üşüdüm titriyorum,
Nerdeyim bilmiyorum,
Kimseyi görmüyorum,
Isıtsan beni güneş.

Kar tipide kalmışım,

Gözlerim yaşa banıyor,
Bak damarlarım kanıyor,
Bütün milletim yanıyor,
Şimdi size şehitlerim.

Yüreciğim suskun bugün,

Doğrulun gençler doğrulun,
Kırk bin cepheye savrulun,
Karabağdan sürün gitsin,
Şu ermeni itlerini.

Türk'sün önde olmalısın,

Aşk bilmeyen divaneden,
Yel tutmayan pervaneden,
Bulunmayan dermaneden,
Geçiver gönül geçiver.

Oba konmaz tepelerden,

Bir nöbeti vardı bitti dediler,
Şehit kervanıyla gitti dediler,
Göklere uçarak yitti dediler,
Hakkını helal et bize şehidim.

Tavizi bilmezdi vatan dendimi,
Yanında bulurdum aşkla kendimi,
Susardı hainler bizler geldimi,
Bir vatan yürekti Hüseyin Gümüş.

Bir vatan yürekti bayraklaşırken,

Anneler evladını kına yaktı gönderdi,
Lakin Çanakkale bu dönmesi zor yerdi,
Koptu kıyamet tufan, dayan Mehmedim dayan,
Bak şehitler, gaziler sana yardıma geldi.

Anneler cephaneyi yüreğine yamarmış,

Ellerimi açtım bak kulaç kulaç,
Bu gece ki kutlu ve nurlu Miraç,
Gönlüm ruhum sana muhtaç,
Bu gece ki kutlu ve nurlu Miraç.

Bu gece kandil meftun oldu bu dil,

Bir deniz mavisi gözleri vardı,
Gördüğümde yürek efkar sarardı,
O anda halimi herkes sorardı,
Kırmızı bir güle benzer sevdiğim.

Kestane sarısı şalı örtülü,