Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

Anneler evladını kına yaktı gönderdi,
Lakin Çanakkale bu dönmesi zor yerdi,
Koptu kıyamet tufan, dayan Mehmedim dayan,
Bak şehitler, gaziler sana yardıma geldi.

Anneler cephaneyi yüreğine yamarmış,

Ellerimi açtım bak kulaç kulaç,
Bu gece ki kutlu ve nurlu Miraç,
Gönlüm ruhum sana muhtaç,
Bu gece ki kutlu ve nurlu Miraç.

Bu gece kandil meftun oldu bu dil,

Bir deniz mavisi gözleri vardı,
Gördüğümde yürek efkar sarardı,
O anda halimi herkes sorardı,
Kırmızı bir güle benzer sevdiğim.

Kestane sarısı şalı örtülü,

Güzelliği beni aşka koşdurdu,
Şarkılarla türkülerle coşturdu,
Gönül resmi çerçevemde hoşdurdu,
Yüreğimi yalnız ona bıraktım.

Dili ile fetheyledi yüreği,

Bırak durgunluğu renk kat hayata,
Durma artık haydi renk kat sanata,
Sanma yağmurun eli var yazacak,
Sende katıl akıp giden hayata.

Terket gitsin suskunluğu yürekten,

Sata sata mal kalmadı pazara,
Kara öküz bile geldi nazara,
Ağaç yokki vermek için hızara,
Gayrısını sorman gitsin erenler.

Tarlamıza ekemedik ekini,

Sen hangi vatandansın Mehmedimi vurursun,
Kamu malını yakar polisimi vurursun,
Unutmaki sen mutlaka belanı bulursun,
Asker şehit etmekle hiç haklı çıkamazsın.

Altaylarda otağları kurulan,
Heyecanı Aral gölde durulan,
Ovasında sancakları bulunan,
Turanı bize nasip et Allahım.

Balaları meydanlarda erleşen,

Tarihimde Yıldırım var Murat var,
Kitabına baktım kara surat var,
Baktım ne Köroğlu nede kırat var,
Dedim evlat bunun sonu nicedir.

Okunmuyor Dede Korkut masalı,

Mahir söyle halimizi,
Dünya bilmez derdimizi,
Can vatana sevgimizi,
Unutmam ben şehidimi.

Hain defol sen dağımdan,