Umut Bektaş Şiirleri - Şair Umut Bektaş

24 Kasım

24 kasım bir, öğretmenler için güzeldir…
birde çiçekçiler için…
oysa o gün benim içinde güzeldir…
ben o gün var olmuşum...

Benlik…

Yağmur damlacıkları arasında
Islanmayan tek kaldırım taşı bendim…
Rüzgar esintileri içerisinde
Sallanmayan tek yaprak bendim…

belki bir çocuğun hayalidir…
hayallerden korkan bir kız çocuğu…
ne olur gülümse...
çocuğum…

gozlerin arnavut kaldirimi bu sehrin sokaklarinda,nefesin denizin kokusunu ve ruhunu estiren meltem bu sehrin sokaklarinda,ellerin bir cocugun elmasekeri yerken yeryuzune serptigi gulucuklerden daha sıcak ellerime,ruhun bir martinin kanat cirpislarina ilistirdigim umutlarim.umutlarim sen,umutlarim gulusun,umutlarim gozlerinin pariltisi,umutlarim nefes alipverisin,umutlarim belkide seni seviyorumun umutcasi sana dair…

once yildizlari kovdum gokyuzunden
sonra ruzgari...
adini kattim ruzgarin onune
kimse duymadi gittigini
tek kisilikti bu gece sehir..

Bulutlarin tasiyamadigi huzunlerdi
Senden bana yadigar
Ve
Nedeniydi belkide
her yagmurda biraz daha gucsuzlesmemin...

Burnumda tütüyorsun her ayrılıkta,
kokun siniyor kokuma,
caktırmadan kokluyor
bedenim bedenini,
kokunu hissetmek
ruhumda ne güsel duygudur...

hayatin kosusturmacalarina takilmisti kadin...

kadin...

hayatin kosusturmalari içinde gerçekten uzaklasmis...

bedenim kilo alırken...
aşkım eksiliyordu.
sen görmüyordun...
sen bakmıyordun...
ben ise tam orta noktada
maçı başlatacak düdüğü bekliyordum

kadin hayallerin içinden adim adim ilerliyordu..
erkek kostugunu zannediyordu ama yaniliyordu..hayat arkasinda kaliyorken bile kendisi duruyordu oldugu yerde
en büyük cezaydi giderken izlemek sevdigi kadini
içinde
tek bir umut kalmisti...
sonsuzlugun içinde istedigiyle birlikte olacagini biliyordu