Ağır kış ezerken,
Beyaz aydınlık çehresiyle her şeyi,
Kumrular dallarda baharı,
Kuru dal çiçeği,
Güller renk renk açmayı bekliyor.
Yine kucağımda deste deste,
Güne gülümseyen papatyalar.
Yine dipsiz kuyularda kalmışım,
Güne hasret ben.
Güneşi görüyorum, yakalıyorum,
Sarı öküz gibi, yüklenmişim
Dünyanın onca derdini,
Kağnı sırtıma.
Çek babam çeeek
Ne tekerlek döner,
Sonbahar hasat zamanı.
Tarlalar doldu kelek,
Bak işte geldi ahir felek.
Üşüdün mü, kazağı unut,
Bulamazsın yırtık kolsuz yelek.
Kalbur az geldi,
Sen Giderken
Ansızın çalmıştın kalbimi,
Doldurmuştun tüm çiçeklerin en güzelini,
Hani bahar bendim,
Dal dal açan solmayan çiçek bendim.
Aşktan yana tek laf etme.
Aşk meşk diye bir şey kalmamış.
Durma yürü, uzun sandığın,
Sarp kayalı, gönül yollarında.
Felek vurmuş bin bir yerinden,
Gözüm yollarda,
Bin yıllık hasretimi bekler gibiyim
Ha çiçek açtı açacak diye,
Kışa sitem eder miyim?
Ne gönlümde kış bitti,
Neden beni sevmiyorsun ki,
Dünyanın merkezinde sen,
Yörüngende dönen,
Çılgın pervane de ben.
Geceler boyu dinozor gibi,
Şimdi nerelerde, nasılsın kim bilir?
Bensiz soluklanırken bilinmez yâdlarda.
Ben nefessiz kaldım, derin sularda.
Özlemin ne olduğunu,
Beni bırakıp ta gittiğinde anladım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!