Son satırlarını yazdığın, gönlümün defterini
Sonlandırıp bitirmekte nedir, anlam veremem?
Bilmediğin kadar sevdim seni,
Bundan sonraki hayatına, mutluluklar dileyemem.
Gönül sularımda yüzen, son gemi kalkar limandan.
Geçmişimi ve senle geçen günleri, koydum bir kenara.
Silip atmak kolay mıydı geçmişimi zamandan?
Köşede oturup, düşündüm ve yine daldım hatıralara.
AŞK,
Son bulmaz enginliğin çıkmazında saklanmış.
Bir ayrılığı doğurur,
Doğrusu, hiçte yaşamaya değmez.
Çınlanıyor bir yerde ayrılığın sesi,
Denizin ortasına bir davet daha,
Çağrısına kulak vermekte, kız kulesi.
Aşk dedim.
O sırada geçen çocuk: “ O nedir ağabey? ” dedi.
“Gün gelecek”,
“Beddualarına konu olacak bir duygudur.” dedim.
“Neden ağabey? ” dedi şaşkın bakışlarıyla.
“Çünkü başlangıcı hayat, sonu ölüm” dedim.
O kadar çok sevdim ki;
Anlamadın bir türlü aşkın dilinden.
Hangi dile sarılsam zaman kaybı,
Sana anlatmak için bu aşkı.
Başkadır aşık olmak,
Mevsimlerin değişimi gibi.
Ama hiçbirinde ona duyduğunuz aşktan,
Hiçbir şey eksilmez.
Onsuz yazı, kışı, baharı neylersiniz.
Her şeyi onunla yaşamak güzelken,
Gözlerim kapalı, aşkı arıyorum.
Hayat, sessiz çığlıklarıyla devam ediyor.
Geçici dünyada, bulunmadı umduğum.
Ebediyet, tüm yolculuğuyla devam ediyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!