Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

0

TAKİPÇİ

Ulvi Ziya

Kimi şöhretiyle mest ve mağrur; kimi malıyla,parasıyla...
Kimi âleme hükmetmeye çalışır sonsuz ihtirasıyla...
Herşeyin fâni olduğunu bilir de gâfildir insan oğlu;
Gelip geçer,konup göçer,topraklara karışır sırasıyla...

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Orda bir ülke var; yardan,serden geçenlerin ülkesi...
Hür olmak için,kendine kefen biçenlerin ülkesi...
Ecel şerbetini güle güle içenlerin ülkesi...
İşte o mübârek yurt kahraman Çeçenlerin ülkesi
Alınlarından öper mermiler,kıskandırır herkesi...

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Zayıfa hiç acımaz o,insanlıktan ne anlar
Çözer her tür meseleyi şeytanın mantığıyla
Kavramları hep çifte standartta uygular
Dünya nereye gider bu fâhişe artığıyla...

Parçalar,ezer,sömürür; adâletten demvurur

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Nice katli vâcip var, kupkuru birer kütük...
Bildiği tümden yanlış, hayâli ve üfürük...
Acâyip kanıbozuk, kopkoyu bir kâfirdir;
İşte bu kuduzlardan geli YURDA kötülük...

Devamını Oku
Ulvi Ziya

İki asrın şâhidiydik; seyreyledik,uzaktan...
Pek ileri gidemedik; çile,belâ,tuzaktan...
İlk günden,son güne dek,huzur nedir bilemedik;
Yazın güneşte kavrulduk,kışın donduk sazaktan...

Nasip paylaşılırken vahşî orman kânunuyla

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Kimi Haccâc-ı Zâlim gibi zulmeder,gönüller yıkar...
Kimi Neron misâli yangın çıkarıp bir şehri yakar...
Kimi de toplumda sessiz bir nûr ırmağı gibi akar...
Hepsinin hammaddesi aynı ve üflenen nefes aynı;
İnsan var şeytana göz kırpar,insan var RAHMAN'a bakar...

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Daha ilk gününde kanla boyadılar o haçı...
Dünyâya dar bakışları kanlı,kirli bir açı...
Sonsuz zulüm,sömürme,yakmak,yıkmak ve öldürme;
Haçlıların her eylemi,inan,insanlık suçu...

Bu canavar olmuşları şimdi kim durduracak? ...

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Sona ermez; şu dünyâ'nın, savaş denen vebası...
Genç yaşta toprak olur, her kralın tebaası...
Her seferde, mâkul/sudan, birçok sebep olur da;
Aynıların, birbirini yemesi de, cabası...

Gerçekte; insan olan, insanlığa hizmetlidir...

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Hafif esen bir rüzgâr...
Savrulup sepilerek
yağıyor lâpa lâpa kar...
Paltolarına sinmiş yürüyor kardan adamlar...
Zemin donmuş,
zaman donmuş,

Devamını Oku
Ulvi Ziya

Zaman ipek yumağı; atlas yapar dokuyan...
Tabîât ilâhî sır,ilim kapar okuyan...
Mizâcı elvermeyen her otu yem zanneder;
Karganın da sesi var,bülbül olur şakıyan...

Devamını Oku