Duygusuzlaştık.
Şarkılar tat vermiyor,
şiirlere yüzümüz yok epeydir.
Vesikalık fotoğrafa bakar gibi bakıyoruz,
en güzel manzaralara.
Bir kez daha,
bir kez daha döndüm kendime.
Tamam demiştim.
Boş umutları bırak,
bu iyi demiştim.
Bu yıl onsekizimi bitirdim anne.
Sen göremedin.
Sen beni hep
o fotoğrafımdan hatırladın.
Hani 19 Ağustos'unda 92'nin...
Hani Lice'de...
Bir çınar daha devrilir
zamanın akışı içinde.
bir usta daha
hoş bir sada bırakır da gider
bu kubbeye.
Seni düşündüm de
üşüdüm yine.
Bir soğuk titreme yürüdü,
sırtımdan boynuma.
Bir soğuk sevda
abandı yine üstüme.
Demirden bir kafes
Ezerken kalbimi ağır ağır
Parlak günlerimi hatırladım geçmişten.
Rastgele birini seçtim içinden.
Eskimişti,
Solgundu ama
En olmadık zamanların sevdasıydın sen.
İş güç arasında,
yaşam telaşında,
anlık hatırlamaların tebessümüydün.
Seni sevmek de güzeldi,
anımsamak da...
Aynı anlarda, aynı şeyleri
hissetmek üstüne uzmanlaşmışken,
promili yüksek bir
yaz akşamı daha
seni düşünüyorum.
Ben beklemelerin adamıyım.
Bu işte iyiyim.
Üstüme yok.
Üstüme çekip yıldızlar yorganını,
bir nefes çekip
sigaramdan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!