Uzun bir paragraf belki de hayat;
Umutla başlayıp, ölümle biten.
Kırsa da kalbini, üzse de seni,
Hiç kimse silemez kelimeleri.
Ama unutma!
Kural çok basit;
Ah be gece,
Az mı yaslandım omzuna?
Az mı girdim koynuna?
Dost bilmişken seni
Ve sessizliğini,
Bu ihanet niye?
Bir fiil çekiyorum içimden
Seviyorum,
Seviyorsun,
Seviyor...
Ve ardında bir AH! çekiyor,
Kalbim!
Üzülmüyor yorgun kalbim,
Ağlamadım, inan bana,
Derler ya unutulur zamanla!
Unutmak değil de gülüm
Özlemiyor insan seni anmayınca!
Aşk
Bir sokak çocuğu misali
karşımdaydı;
Kir içinde ve yorgun,
Ama gülüyordu gözleri,...
Kandım.
Sevgilim,
Herşeyim,
Güldüren şakam
Ağlatan hüznüm
Çöl ortasında vaham,
Ödemem gereken bedel,
Bir haziran gecesi,
Aynı sıkıcı ritme,
Yazarken aynı sözleri
"Halk ayağa kalktı"
Diye bağırdı bir ses!
Bir ateş dansıydı tüm hayallerim,
Yaklaştıkça yüzümü yakan.
Ve
"Çok güldük başımıza bir iş gelmesin"le başlayıp,
"Her işte bir hayır vardır" diye biterek öğrettiler çaresizliği.
...
Bir fincan ay iste
geceden.
Bir fincan ay,
Bir tutam sessizlik,
Yavaşça demlenmeli
Göz kararı sensizlikle!
Klişeydi bilirsin,
Zaman su gibi akar.
DÜN olur bütün hatıralar,
Ve hızla değişirken her şey,
O Küçük fotoğrafta büyür kocaman bir ÖZLEM,...
gizleyemezsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!