İğde ve hanımeli,
Karışırdı anason kokusuna
Bir tutam maydanoza
Sıkılan limondu mezemiz!
Kim bilir bu kaçıncı şarkıydı
Ne zaman üşüsem yokluğunla,
Hayallerimi yüklenip göz kapaklarıma,
Saklanırdım uyku denen kuytuya!
Ama bir gün!
Penceremde çırpınırken yapraklar,
Oysa anılar vardı
Hatta bir şarkımız,
Bir ufak esinti kulaklarımda.
Şimdi öfkeli bir rüzgar yüreğim
Savuruyor aşkı,
Öfkeyle ve umarsız.
Ben, sen, o
Hepimiz
Sıcak evlerimizde
Pencereden seyrediyoruz fırtınayı!
Kızıl bir sel akıyor kapımızın önünde
Çamuru bulaşıyor ellerimize
Gözlerinin içine bakıp
"Seni seviyorum" diyecek birini beklersin
Ve bir gün aynada buluverirsin aradığını
"Seni seviyorum"
Kalbim bir serçe misali,
Çırpınıyordu avuçlarımda.
Biliyordum
Yine akacaktı gözyaşlarım,
Ama ben her damlada
Biraz daha ben olacaktım.
Şiir,
Köhne bir şehir!
Bir öykü dolaşırken sokaklarında,
Savruk bir cümle düşüvermiş üstüne,
Tüm kelamlar dağılmış hece hece!
Ne zamandır,
Dilime dolanıyor ismin.
Senle başlayıp,
Senle bitiyor cümleler.
Yüzüme yayılıyor al pembe bir gamze!
Elimi tutsan, duyacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!