Devam ederim birazdan..
Güzel bir mırıltıyla..
Ben ve gece
Beraber geldik sana,
anlatmak için gerçeği!
Bana sevdiğini söyledi,
Özlediğini,
Ne çok yanımda olmak istediğini
Ve o(yalan) dım sandı
Uzun süre o yalanla!
Öyle yalandı ki
Sen unuttun sevgili
Oysa;
Her gün
Bir başka yılın izini
Misafir ederken yüzüm!
Bildiğim tüm şiirleri unuttum,
Bildiğim tüm şarkıları...
Seni unuttum.
Varlığını, yokluğunu..
Sevdiğimi,
Hatta kızdığımı sana!
Serçe parmağı misali "hani bana! "
Denmesiydi payıma düşen!
Çay bardağının sıcağından ürken,
Bir rol bulamayıp uzaktan seyreden,
Kendini aykırı, işe yaramaz hisseden.
Gerçek bir serçe parmağıydım, yalnızlığımla.
Sabahladık dün gece!
Her şeyi de anlattım!
Kaybedecek neyim var ki?
Bana ait tek şey
Yalnızlığım!
Velayeti ben de kalmış bir çocuktu senin gözünde
Yalnızlığım(ız)
Onu her gece ben oyalıyordum
Ve sen görmezden gelerek asıl ihtiyaçlarını
sadece ufak bir harçlıkla geçiştiriyordun...
Şımarık isteklerini
Yalan!
Ne hayat bir yapboz,
Ne de aşk kayıp parçası onun.
Hayat,
Bir labirent
Ve
Yüzümdeki yara iziydi varlığım
Benim unuttuğum
Senin fark etmediğin
Ve bir gün ben hatırladım
Sen korktun,...
Aşk bitti
İğde kokuları süzülürken
Usulca pencereden
Aklıma girer gözlerin,
Boynumda dolaşır
Sanki sıcacık
Dudakların, ellerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!