Ayak izlerimizi silmiş dalgalar
Haykırışlarımız susmuş
Hatıralar yaşamaya çalışır bir kuytuda
Kuşlar ötmeyi unutmuş.
Aynalar bakmaz olmuş yüzüme
Gönlümün kalp sesleri durmuş
Yakar beni yakar beni
Yemek yakar, ekmek yakar
Duvar olan bahçelerde
Her görünen tümsek yakar
Gidenlerim geri dönmez
Beni Yaşa
Bırak sorguları ay yüzlüm
Öğren yaşamayı yüreğimde
Kelimelerin dudaklarıma dokunsun
Bakışlarımla büyüt yüreğindeki sevgini
Ben kimi seveceğim
Bana seviyorum demezsen
Gözlerinde yaşlarla gitmiştin
Gözlerinde yaşlarla gelmezsen
Ben kimi seveceğim.
Ben sevilmemeye mahkûmum
Sen gibi değilim
Severim deliler gibi
Aşığım mezarına âşık
Ölüler gibi
Ben sevilmemeye mahkûmum
Çiçek çiçek dolaşırsın
Arı mısın be hey gönül?
Her çiçeğin başka çeşit
Balı mısın be hey gönül?
İlkbaharda açıyorsun
Ya yaptıklarının
Ya da yapmadıklarının karşılığı üşüşür damarlara
Ağlayan gözler hep o damlaları döker
Güvenin olmadığı yerlerde bir tanem
Dağlara hep hasret çöker hep hasret çöker...
Kızıllığın ardından saatler saatleri vurur
Beklenirken beklenen, kalpler durur
Çok garip bir ikilem yaşanır
Beklenen gelmeyince bütün akşamlar
Karanlık olur.
Kulaklar ses duymak ister
Yine dünkü gibi,
Seni beklerken sigara yaktım,
Kumruları gördüm öpüşürken,
Biliyor musun gözlerim doldu
Neredeyse ağlayacaktım.
Belki
Uzaklarda bir nefes duyuyorum
Belki
Duyulmayan bir ses
Bir kalp atışı
Hissediyorum.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!