Gülbenaz
Gülbenaz’ın bahçesi vardı
Her sabah kalkar
İçine çekerdi toprak kokusunu
Sonra bir küçük çapa elinde
Bir kez bulabilse ölüm gelmeden
Ararım gönlümde seni göremem
Tadın alabilse, bu garip beden
Ararım gönlümde seni göremem.
Yalnızlık uçurum, gece düştüğüm
GÖR LEYLA
Elinde bir ayna saçın tararsın
El âleme neden aşkı sorarsın
Ben burdayken halâ beni ararsın
Hasret türkülerimi çağırıyorum eski sayfaların arasından
Dökülüyorlar önüme bir bir
Ruhlar gibi sevgiler farklı
Ey sevgili ben bilmez miyim
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir
Gözlerim böyle değildi
Böyle hiç bakmamıştı,
Ne oldu bilmiyorum
İnan,
Çocukluğundan beri ağlamamıştı.
Güllere Yüreğimi kattım
Mevsim kış başlangıcı bedenimde
Bir tutam kar eritecek günü gelmesin yeter
Oysa
Oysa bahar diyordum, bir daha gelsin diyordum
Bir otobüs garında
Çöreklenir hasretiyle beklentiler
Kimi ayrılığın gitmesini
Kimi ise
Gelmesini bekler.
Mevsim yaz
Gül mevsimi beyaz beyaz
Hayallerine tutunmuştu bu kızılyaprak
Rüzgârla dans ederdi anlamsız
Sokaklar kaç arşındı bilirdi gölgelerinden uzak
Sonu geldi mi acep takvimin
Sessiz sedasız bitsem mi diyorum
Acımı, hasretimi, umudumu toplasam
Önüme eğip başımı
Gitsem mi diyorum
Göğsümü sarıyor aşkla titreyiş
Böyle olmamıştım bir bilebilsen
Gündüzler geceler seni bekleyiş
Her gece rüyama bir gelebilsen
Tadına doyulmaz tatlı sözünün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!