Her yokluğun bu kadar güzel olsaydı
Yıllardır hep böyle yokluğunu yaşasaydım
Bir vahşi yalnızlıkla boğuşmasaydım
Hep sana aşık,
Hep sana sevdalı olsaydım.
Seni seviyorum,
Seni çok seviyorum
Söz verdim hasretime
Hep seveceğim.
Kalbimin her atışı senin adın oldu
Biliyor musun aşkım
Seni Tanımak
Bir çiçeği koklamaktı seni tanımak
Berrak pınarlardan bir yudum içmekti
Vadilerde dolaşıp
Kuş sesleri arasında
Her çiçek koklanmaz,
Her su içilmez,
Her bahçede yürünmezmiş
Her şarkı dinlenmez,
Seni tanıyınca anladım
Her aşk şiiri seni anlatmazmış.
Mırıldanırdın bazen bir şarkıyı
Gözlerindeki ışıklar seninle oynardı
Yüreğim titrerdi gönlünün bu dansına
Boynumu büker seyrederdim dansını ruhunun
Bilemezsin içimden neler geçerdi
Bir garip heyecanla
Yıllar boyu
Boğazıma düğümlendi damlalar
Yokluğun büyüdü, geceleri aştı
Bir bilinmeyene sevdalar taştı gözlerimden
Hiç kimseyi sevmedim
Seni sevdiğim kadar.
Seni Sevdim
Ben sende sevmeyi sevdim
Sevilmeyi sevdim
Gülmeyi sevdim dudaklarına bakıp
Gülümsemeni sevdim
Kulaklarım için çınlama saati
Yine arayışı başlayacak sokaklarda kendimi
Yanan lambalara sen diyeceğim
Işıkların en cılızına ben
Geri dönüşü yok bakışların
Işıklı her lambaya doğru yürüyeceğim
Seni gördüğü tam da o andı
İçinde bir şeyler parçalandı
Yıllarca aramış, bulmuş gibi
Geleni utanmadan sen sandı.
Yüreği değil çırpınanı, kan
Bazen gözlerinin içi gülüyor
Öylesine mutlu, öylesine güzel ki
En güzel mısraları yazayım sana
Sen mutlu ol yeter ki.
Bazen umut ışıkları göreyim her zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!