Doğunca güneş ilk kez gözlerine
Bir gün elbet batışı olacaktır,
Kış soğukları çöküp ellerine
Gözlerde hep karanlık kalacaktır.
Gün günleri, yıl yılları kovalar
Süzülür damlalar yanağımdan
İzi olursun, sözü olursun
Sarar yüreğimi karanlıklar
Üşenmez
Yüreğimin gözü olursun.
Acı verse de hatıralar
Neden dudaklarıma hep hasret şarkıları takılır ben susarken
İçim ağlarken dudaklarım gülümser
Güneşin gölgesine hüzün mü serpmişler
Ben mi uzattım duygularımı giyotinlere
Benim mi bütün bu bilinmeyişler
Yoksun
Güneş kızarıp hıncından saklandı bak,
Bülbüller sustu, unutuldu söylenecekler
Gece mateme büründü
Sen,
Sen yoksun.
Artık şafakları uyandırıyorum ya
İlk günün gibi sen doğuyorsun günüme
Hayallerimden mi fırlayıp girmiştin şiirlerime
Şiirlerimden mi gelmiştin gülümseyerek
Varlığın gelişini örttü
O günden beri her mısraya dudaklarımı dokunduruyorum
Çöllerde gül biter mi?
Bülbül gece öter mi?
Bir kez seni öpmezsem
Söyle bu dert biter mi?
“Ben gelemem, gel” dersin
Koşmak vardı seninle kıyılarda
Gençliği kolumuza takıp zıplamak
Hayallerimizi renkli tuvallerden çıkarıp
Birer birer
Ama acele etmeden yaşamak…
Saatin kuruluşu unutulmuştur
Yer kaymıştır yerin üstünden
Yıl, ay, hafta gün şaşırmıştır
Ya erken emilmiştir ana sütü
Ya da geç
Çok şey istemedim senden
Ne cimrisin be hey felek
Bıkmadın mı dert vermekten
Ne cimrisin be hey felek.
Kıs kıs gülüyorsun belli
Bazen bir kesik
Ucunda bistüri
Lime lime bekler kalbim
Hatıralar en tatlı rengiyle
Karşımda bir elma şekeri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!