Gözlerime yerleşen bulut
Beyaza boya artık kendini
Yapraklar yeşile dönsün yine
Çiçekler açsın
Umut yeşil tütsün gözlerimde
Hasretimin hamalı oldum yıllar yılı
Ne ayak basan oldu yüreğime, ne kapısını çalan
Geceyi gündüzü çok harmanladım
Ya zifiri karanlık doldu gözlerime
Yahut suratsız gölgeler bana yegâne kalan
Denizi beyaza boyasam tatlı sert
Rastgele serpsem pembeyi gökyüzüne
Birkaç mehtap yerleştirsem geceye
Sallanan bir koltuğa otursam
Cerrah inceliğiyle nakış nakış
Yıldızlar döşesem karanlık şu geceye
Gözlerindeki hüznü sil artık
Gülümseyen yüzümle karşındayım bak
Uzağın en yakınında mola verdim
Ne dün olsun dudaklarında ne yarın
Bütün sorguları savcılara bırak
Gözlerime sakladığım sevgili
Kulaklarımdaki dansını özlüyorum
Gözlerin çok tatlı
Neden hep aklıma gelirsin böyle havalarda aniden
Neden yüreğim kendinden çok seni sevdi, neden bu dedi
Bir ıslaklık düşer ruhuma
Yüreğim mi ıslanır, gözlerim mi buğulanır bilemem
Zamana küserim seninle diye bensiz
Yırtarım yarınları takvimlerden
“ Bir gün” koyarım her yaprağın yerine
Bilirim birisi “Bugün” olacak sonunda
Bir tuhaflık var yüreğimde
Başka lacivert bu gece avuçlarıma konan
Dalgalar sakin yüreğime inat
Hayallerime dolaştım bak sarmaşık olup
Yakamozları tek tek tutuşturdum
Yıldızlardan birer mumluk umut alıp
Yüreğime gül düştü
Düşünceler aldı götürdü bedenimi
Gülümseyişinin sırtında yollar aştı
Paylaştık saadeti
Alevdir hasretin, ateştir inan
Nasıl yandığımı yüreğime sor
Tek esaretin gecemi saran
Nasıl yandığımı yüreğime sor
Varlığın yokluğun eşit nedense
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!