Dert olmaz mı gidişin içime
Bir türlü sebebi bilemiyorum
Nazar mı değdi ne oldu bize
Bir türlü sebebi bilemiyorum
Derdim ki ab-ı hayat içmişiz
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten
Geceleri gelip sabah gitmekten
Bıktım ardından yaşlar dökmekten
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten
Goncalar vardı gül yanaklarında
Yangının alevlenmiş içimde,
Göğsümde bir garip acı var,
Sevdan yerleşmiş yüreğimin,
Bir bilsen, bir bilsen
Sana nasıl ihtiyacı var.
Bir bakmışsın ki ben yokum
Derleyip toplamışım sevgimi yüreğinden
Gülücüklerimi silmişim
Silinmesin diye sarıldığım hatıraları omuzlayıp düşmüşüm yollara
Bir bakmışsın ki ben yokum
Bir çubuk verin elime
İster Harry Potter’den alınma
İster Merlin’den çalınma olsun
Sihri sevgiden
Dilediğim her şey gerçekten olsun
Her gece umut ararım gökyüzünde
Yıldızlar küskün, mehtap küskün
Kıyılarında dolaşırım kimsesizliğin ayaklarım çıplak
Bir meltem bakınırım ruhuma
Uzaklardan gelse derim koşarak
Ey aşk
Varsın diyesim gelmiyor içimden
Susuyorum
Ferhat’ın alnından damlamışsın derler
Mecnunun ayak izlerini silmişsin
Aslının düğmelerinde çözülüp yanmışsın derler
Aldanma sakın,
Sanma gözyaşlarım hep akacak,
Çağlayanlar misali akmalarına bakma,
Yokluğunla dost göründüğüne de inanma
Bir gün muhakkak kuruyacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!