Hep yalnızlığa arkadaş
Hep yalnızlığa sırdaş
Karanlıklarda yalnızlıkla
Sarmaş dolaş
Yalnızlık sarhoşu ben
Ve gelmeyen
Ve sen ey şafak
Söyle, dilek olup tüten hangi gecenin şafağısın
Gözlerimde bu kaçıncı rötar
Gerçek misin, serapları mı diriltiyorum
Söyle, hangi uzaklığın masalısın
Ayvalar çiçek açtı
Islak ıslak yaprakları
Mutlu hayaller damladı gözlerinden
Ayvalar çiçek açtı
Tam üç saat…
Şafağa yakındı gökyüzü
Hüzün ellerden taşar, gözlere bulaşır
Neden hep tetiktedir, insafsız rüyalar
Bir silah sesi patlar, yürek ortasında
Gül kendi âleminde, kendi sefasında.
Kanamaz, kuştüyünde bir yudum damladır
Gelmedin
Belki gelemedin
Düşünmek istemiyorum ama
Belki de gelmek istemedin
Sen
Sen bir türlü gelmedin…
Tutsaydım mehtabı gece yarısı
Serseydim gönlüne benden hediye
Hüznünü silseydim gözbebeğinden
Karamsar yüreğin şenlensin diye.
Neden mahzun durur güzelim yüzün
Sakince giyin altından süslerini gelinlik kız gibi
Yakamozların sırtına bin de koşarak gel, gel bu gece
Topla ruhların en tatlı nağmelerini bir hırsız gibi
Doyur şarkılarına gönlümü coşarak gel, gel bu gece
Martılar eşlik etsin gölgeleriyle ak kanatlarının
Oturup divana, dirseklerini dayadı pervaza
Uzattı gözlerini bakışlarıyla
Koydu sokağın ta en ucuna
Hayallerimizle boyadığımız
Gül kurusu renginde evimiz vardı
Bin bir çeşit çiçekle dolu bir bahçe
Dalgaların sesi duyulacak kadar uzaktaydı deniz
Ne mutluyduk bir görseniz!
Yıldızlar gözlerimizde oynaşırdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!