Soruları öldürdüm beynimden
Cevaplar beklemede,
Hep hasret uyutur gecelerimi,
Bir bilinmez ıslık sesi
Ayrılık türküleri söylemede.
Bir hayal kurardım hep
Birini seveyim diye
Gözlerim nemli
Beklerdim kimsesiz sokakları
Gelmezdin,
Duyulmazdı ayak seslerin.
Anlamak çok zor bazen bir yüreği
Yüce dağlara çıkmak gibi
Tercihler sıcaktır bazen
Bazen üşütür
Yürekte her köşeyi yıkmak gibi
Ömrüm beklemekle geçiyor
Sen hâlâ yoksun
En güzel mutlulukları sunmaya hazırdım
Bu defa gelişinde
Hâlâ yoksun…
Madem gelmiyorsun
Gül kurusu boyalı evimiz vardı
Bin bir çeşit çiçekle dolu bir bahçe
Dalgaların sesi duyulacak kadar uzaktaydı deniz
Ne mutluyduk bir görseniz!
Yıldızlar gözlerimizde oynaşırdı
Bülbüller demlerle yarışırdı
Bir yalnız gün daha bitti
Güneşin izinden kızıllar içinde
Yorgun bir gönül
Batışını seyretti güneşle birlikte
Işığın ölümü gibi
Umutlarının.
Gözlerim böyle değildi
Böyle hiç bakmamıştı,
Ne oldu bilmiyorum
İnan,
Çocukluğundan beri ağlamamıştı.
Bükme boynunu ardımdan gelip mahzun
Söyle derdini çare bulayım gölgem
Geceye yaklaştıkça hep boyun uzun
Söyle derdini çare bulayım gölgem
Vuslat diledim başka bir şey değil ki
Hava mı karardı, nedir bu, bu ne karanlık
Can mı koptu, canan mı gitti anlayamadım
Nereye gitti, hani çok sevdiğim aydınlık
Ben mi bittim, ömür mü bitti anlayamadım.
Söylen, gerçekler birden niye hayale kaçtı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!