Turgut Baki Şiirleri - Şair Turgut Baki

okurlarının şahitliğin de
sevdaya dair ne varsa
kalemşörlüğünü yapmakla suçladılar onu

yargılamaya gerek bile yoktu
her kelimesi bir delildi şiirlerin zaten

kendi benliğinin kuytuluğuna sığınmış bir adam

sövüyor elinde bir şişe şarap
sövüyor geçmişi kınalı dünyanın düzenine

ve gülüyor kendi haline

var oluş sebebimi

o ışığın ve sevgini yüceliğini

karalarken kalem

an geçer bir dolu,
gün geçer
ay geçer
zaman geçer
geçen geçer ardı sıra

ah bu geceler yok mu
kapatıp düşünceleri yok saymalar yetmiyor

yüzsüz davetsiz bir misafir gibi
inadına geliyor gün batımlarında
inadına dayanıyor kapıma

(hayat sevmekmiş)

hep
ertelediğim hayatı
seninle
yeniden

uzaktan gelen bir neyin
tiz titrek sesi süzülürken havada

ne i-düğü belirsiz bir gecenin peydahladığı
korku tohumları serpiliverdi sokağa

zordur sarmak zamanı bir yumağa
zordur insan olmak kadar

insan olmak
zordan kaçmamaktır
hatta sevmektir zoru

senden önce
yalnızlığın nal seslerini duyuyordum
yüreğimin içinden geçiyorlardı
şimdi ise kelebeklerin kanat çırpışlarını
ve meleklerin
bu sevdayı kutsayan şarkılarını

eski sararmış bir fotoğraf vesikası değil bu sadece
iyi bak

bak bu fotoğraftaki suret ben
bu arif
bu da deli Bilal