yine bir gün tüketim
ve tükendim sensiz
umudum gecenin bir yerine vardım ki
yoksun
yıldızsız gecelerde düşlerine kıran girmiş ben
seni yazmak için oturdum masaya
yolun kenarında yatıyordu bulduğumda
gece gibi kara gözlerinde ürkütücü bir gülümsemeyle
soğuğa inat
neredeyse çırılçıplak bedeni
ateş gibi yanıyordu
geldim
ve gördüm ki
bana mektuplarında resmini çizdiğin gibi duruyor İstanbul
hayatın olanca akışına karşı hiç değişmemiş
değişen insanlar
Kadıköy iskelesinde
bak şimdi
gecenin bir vakti
aniden aklıma düştün
nedensiz
zamansız
bir heyecan kapladı tüm bedenimi
“Sol yanım sendin
Sağ yanım kar yanığı
Havada fırtına boran
Kuşları tutun
Kedileri bırakın
Bakma sen
Aşk bana uzak
Aşk bana yasak dediğime
En dikenlisini bile serpsen yüreğime
Yeşeriverir gönlümün sevgi seliyle
kapatıp kendimi bu dört duvara
bilsen adım atamadığımı sokaklara
hatta bahçeye bile çıkmadığımı
günlerdir kedimle bile küs olduğumu
traş olmak için bir sebep aradığımı
ama bulamadığımı
özlem türkülerinin tuzu ile kavrulmuş dilim lal olmuş
sensiz sabahlara sensiz düşlerle uyanmak zor
bağlandı kalemin elleri
kelimeler öksüz
imgeler küs
sustu sevinci yüreğimin sen düşlerimi terk edeli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!