bu gece
kız kulesine bakan o köhne meyhane de içtim
tek başıma
güya dönüşümü kutlayacaktık bu gece
düşünüyorum da
bu aşk için yazılacak
onca satır varken
senli sözcükleri yitirmenin ardında kalan
kocaman kırgınlıkdır yaşanan
şimdi sen
gün gelecek
sonbaharım kışa
saçlarımdaki kırçıllar
ben beyaza dönecek
ve artık yalnızlığımla boğuşmayacak hiçbir düş hiçbir umut
unuttum
anılarımı nerde bıraktığımı
arzularımı nerde
sahildeyim yine
gözlerim uzakta
umut çizgisinde kaybolan
bir sigara daha yaktım işte,
bensiz ve sensiz bir geleceğe
aklım da firari gözlerin
gecede kaçak bir felaketin sessizliği
ve ben böyle bir gece de
isminin baş harflerini yan yana getirip
yalnızlık senden önce
bir bıçak kesiği acısıydı yüreğimde
için için kanayan
şimdiyse yokluğun
gece oldu mu?
baldıran zehir gibi yapışıyor,
geçmişi kınalı dünyanın
cefası canıma…
dar geliyor odam bana,
özenle katlanmış,
sararmış bir yaprağı çıkararak koynundan
okuduğu satırları
defterine karaladı meçhul
“gidişin değil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!