bana ulaşan hiçbir yol olmadığından
kimse gelmeyecek,
tıpkı bir çanın çalınışı gibi çınlayan
yalnızlıktan başka..
senin için
ne şiirler dokudum
mısra, mısra
ne destanlar yazdım
sayfalarca
az mı boğuştum
gök yüzüne
yıldızlarca
denizlere
dalgalarca
toprağa
tohumlarca
sensiz geçmişim
ağır bir taştır asılır boynuma
senli hülyalara dalmadan önce
ben seni sahildeki kumlara yazmadim ki
dalgalar silmesin
ben seni kayalıklara kazıdım ki
bir ömür silinmeyesin
diyen sen
şimdi kayalıkları kendi ellerinle dinamitledin
anımsadıklarımın tükendiği bir noktadayım,
bu gün, sana her zamankinden daha çok,
ihtiyacım var.
ama bunu sen yine bilmeyeceksin..!
bilir misin
sonsuz zamanın kucağında
kelebekler ayları değil
anları sayar
her seni düşünüşümde
kendimi
kaynar su altındaki
buz gibi hissediyorum
gecenin bir yarısı
radyoda eski bir parça
ikinci bahar çalıyor
dalıyor gözlerim
düşünüyorum
ilk baharı olmayan benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!