ta eskilerden bir günce geçti elime
ve satır aralarına saklı bir yaşam ilişti gözüme
biraz ondan
biraz eski anılardan
buruk bir tat süzüldü kaleme
ey zamanı bana karşı bileyen saat
korkutamazsın beni
hain gülüşlü tik taklarınla
oysa ben sana inat
daha çok sarılıyorum hayata
dayanamıyorum artık
sensizlik ölümden beter
sadece sebebim değil
intiharım da sensin benim
sensiz gecelerde
ki her gecedir
sıtmalara tutulurum
yokluğun dondurası bir üşümedir
kaskatı olurum
usuma düşersin
çığlık çığlığa martılar gibiyiz senle
aynı dili konuşuyoruz aslında
sevdadan bahsediyoruz birbirimize
ama ne sen dinliyorsun beni
ne de ben
bir alıp vermediğimiz de yok birbirimizden
seni düşlediğim gecelerde
uzun kirpiklerimde
hüzün mumları yanar
seni ısıtmaz belki ama
beni yakar
işte her zaman olduğu gibi
yalnızım yine
odamın kız kulesine bakan
penceresinde
seni düşlüyorum
şimdi yıldızlar
bu gidişle
ne sen bana yar olabilirsin
ne de ben sana
bu ikimizin de sonu olmaz üstelik
olmaz olmasına da
sensiz ben nasıl var olurum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!