Turgay Bahtiyar Şiirleri - Şair Turgay B ...

Ellerim elinize değerse
öğrenirdi konuşmayı
Ve
hiç dokunamayışın hüznüydü susmak

I

Fuzuli girizgah Leyla da dese
Nedim bülbül gülden evla da dese
Akif en hoş kelam sala da dese
Ben bercesten idim anla İstanbul

Konstantin dağlardan ark geçirse de

Mavi Ege sal dalganı bu yana
Gelsin üstümüze bin at sırtında
Hasret vurmuş bir de sen vur korkma ha
Fırtınada mahsur yelkeniz bu gün

Hoş geldin dememişsek bil ki bir iş var

Nerden estiğini kendi de bilmez
Bad-ı saba gibi perişansın sen
Kaçıp sinesine girsem dediğin
Dağ başları gibi pür dumansın sen

Bir göçün ardından her yaşlı gözde

Ateş-i aşkı savun,
Ol ömrünün Sezar’ı.
Şimdi türküyle avun,
Olmuşsun dert yazarı.

Ah! şu kalan günlerin

Ah!
Akarken dalgın bir seyircisi kaldığım
solgun yakamazları yaşamın,
Ah!
’Aynı güneşe karşın, bir türlü çamaşır kurutamadığım’
ömür komşularım,

Bir sivil geçittir ömür: Albenili giysilerle donatır anıları:
Tadına meraktan aş erdirir gelecek; çocukluk aşklarına.
Düş kamaştıran masaldır asla unutulmazlar “Kalk! ” denilmiş rüyalar.
Afallar, yurt sevdasına bulanmış ergen aşklar;
kuşatmışken kıyısını mazinin fener alayı.

Gurbet soğuk hasret örter üstümü
Düşe girip sıla sorar küstün mü

Duvarlar ki yalnız bana ördüğüm
Yollar çıkmaz kendim kıldım kördüğüm

Antalya’da Akdeniz’e bakıp
Türkü söylemek zor
Hatta yasaklıdır da.

Dalgası sörfle,
Güneşi tenle,

Kaşların:
sevincinden gökyüzünün,
konsun yüzümdeki hüzne;
Bir kanat da sana deyip.