İSYANLARIM CELÂL'İ
Aşk, ruhun anarşist kapısıdır.
Bir yanı hep yeniçeridir kazan kaldıran.
Bir yanı Celâl'i isyanı,
içinde fırtınalar büyütür.
Son mektubun elim de,
bizi bitirdiğin tarihli.
Son sözün ve imzanla,
resmi dilekçe ruhluydu.
Ekleri eksikti sol yanında
göndermemişsin!
(duvar)
Duvarlar kanar, gizlenmiş duygularında
canı yanar! içindeki her bir acının
Duvarlar konuşur, çığlık atar! karanlığında
etinde açılan her bir yarada, insan olur, ben olur
Demir atlarıyla geldiler, sabahı bağlayıp kurşuna dizmişlerdi geceden.
Ütülü, kolalı elbiseleri kan revan içindeydi, her ipine sinmiş acılar taşıyordu.
Bildiğim ne kadar güzel şey varsa, gelmeden el koymuşlardı aslında.
Sevda türkülerimiz vardı dilimizde vatan üstüne, aşklarımız vardı on yedi yaş.
Kirli elleriyle tuttular hoyratça ekmeklerimizi kirlettiler sevdalarımızı, türkülerimizi.
Sonra sümkürdüler sofralarımızın ortalıklarına zehir ettiler aşı ekmeği.
AH İSTANBUL
Gözlerin ihanetin karası
Sevmelerin
çağın, modern kamburu olmuş ta yüreğine
Bakışların,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!