AĞITLAR ADIMA OLUR
Adıma ağıtlar yakılsın
Adın!
Yaşam olurda senin
4 x 4 = 4 OKU OKU OKU
Dört güvercin indi, sabah ezanıydı yankılanan semada,
Bir avuç suda baktılar, kendilerine yaratılan dünyaya,
Dört beyaz kanatlı güvercin çıktılar şükür için salaya,
Biri düşe, biri leşe, biri kardeşe, biri İlah’a tavafa..
BAKIŞLARIN PAS TUTAR
UNUTULMUŞLUĞUM DA
Zamanlarım durdu,
Uyanmalarım yaşama değildir.
KARANLIĞI SEVMEK
Karanlıkta aynaya baktınmı hiç?
Gözlerindeki ışığı, umudu
Biliyorum dersen, kapanır öğrenmenin kapısı.
Tevazu ve öğrenmektir, insan-ı beşerin çatısı.
Ümmetin Muhammed’i, olmuş kırk yıl kölesi.
Çin’de olsa ilim, üşenmeden gidip almak gerek.
Uyma; dediği kalbine uymayan âlimlerin işine,
Anlayabildin mi?
Bir başına kalmanın soğuğunu.
Kendini yakmak nasıl bir şeydir?
Yanmak ısıtsaydı içini,
Kar yangını buz tutmazdı Can.
Yalnızlığı asmak kirpiğinin ucuna,
VARLIĞIN ZİYANIMDIR
Adını zikretmem
Dilime hakaret olur
Senin olduğun yerde
GÖRÜNEN
İçimde atesler yanarda sönmez
Nice yigitler gittiler, geriye gelmez
Akli selim adam ahimi almaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!