Ebem kuşağı bayrağı
Yurdum yurt tuttuğum yerdir.
Ülkem doğduğum toprak,
Vatanım dünyadır benim.
Sınırsız ve çitsizdir düşlerim.
Ustam sevdalım Ahmed Arif'e ithafımdır
Ebem kuşağı gülmeye
Kıyı artık hazan sarışını kabataşta
Güneş yere düşüp dağılmıyor boylu boyunca.
ebruli
ebrular açar apansız
yüreğimin kuytusunda,
hasretin asılı kalır
gözlerimin buğusunda.
ebuzer
muhammedin çeşmi çerağında ağaran
mescitte omuz dibinde diz kıran
sohbetinde dem olan
alinin yürek yolundan yürüyen beşinci inanan
Eğilip öpsem
Şeveren deresinin sesidir yüreğim
akıp giden suyun sesi,
uykusuz dağların, türkülü yağmurların
sanki sesini yaşama ilk defa sunan yüreğim...
EHLİ DİL (gönül ehli)
Kötülüklerin aslı, anası demiş şaraba yalvaç
gülaştı musallada gezinirken hafız buna güldü geçti.
Nigaristan da ateş nefesle buluştuda harlandı
el aman.!
biliyorum gelmeyecektin hemide hiç
aşka yorgun olunur mu
vakit ve yorgunluk kör bir bahane
aşk ertelenir mi?
Gözlerin diyorum, bir bıçağın işleyişidir
yüreğimde tad aldığım...
ah düşerken bakışların nasılda tutunurlar,
kirpiklerin kanatlarına...
yaraları dünderini...
bakışların ki gözlerin bıçağını bilediği eğeydi...
ELLERİM en itaatkar yerim
bir kent nasıl susarsa geceleri
öylece sustum,karanlığımla örtünerek
oysa en kötü kararın olmaya bile
dayanacaktı bu yürek...
Erir yüreğimde
yüreğimin gözlerinde kan,
ey ayrılık gel de ekmeğini bu kana ban...
nasılsa yüreğimin çeliğine su vermez sevdam...
denenmiş söz gibidir acı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!