dil bilmezim
dilim, dil bilmezim
alkol denizinde uyuşturduğum
nikotinle ziftlediğim çölüm
seyrine daldığım ölümüm...
bundan ağır yaşam mola
daha nem olsun ölmeme sebep
bahanemi bu sürünmem yerlerinde...
saçlarıma inmiş akşam
inmiş akşama efkar
masamızda yine kahır
DİL KESİĞİ
Yürek göğümün kararması
şiir denen yıldızlar doğurmasındandır...
diliyle kesip açtı yüreğimi
içinde bir başka yürek gördü
Dil kesildi
Gül kadehi dudağının şarabını içir bana
kanım kaynasın da arzuman olayım sana.
Gözlerini kapatma gül bahçemi göremezsin
doğru sözlüm
düşünen ilk yerim elimsin güllüm
senle aklım fikrim özgürleşecek
senle insanlaşacağım bu serüvende
sende doğanın yerine insan geçecem
Yaşanmamış bir ömürü gömdüler
Etrafını taşlar ile ördüler
Bilmediği bir dille dua okuyup
Civanıma sırtlarını döndüler
Ömrüne başlarken nokta koydular
durmuş gözlerine kadar
durmuş gözlerine kadar durmuş
gelmişte gözlerinin akına ateş olmuş oturmuş
için için yanan kömürün koru..
düşmanına yılan gözü dostuna
Sen ömrümün hasretisin
Sen gönlümün vuslatısın
Bunca zaman heder olmuş
Sen gelince anladım
Sen yüreğim gurbetisin
_ Düş görümlüğü_
yürek sevgiye çalışıyor vede
usta bir emekçi ise
elleri kuş olur gökyüzünü değiştirir...
sonra gönül rahatlığı içinde geceye
duvar
üzümün geliniymiş rakı
ince belli mavi gömlekli işçi kadınlar gibi
bardakta kendini sununca anladım ve
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!