Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

Adam! ...
Bütün kadınları severdi.
Kadın! ...
Yalnızca bir adamı...

Kadın'ın yerini genç bir kız aldı

Doğduğun gün, doğum günümdür
Doğum günüm; doğduğun gündür...

En mutlu günüm senin olduğum gündür...

Yeniden dünyaya geldiğim gün;

Parmakların
Dans ederken saç tellerimde
Bir teli
Bir yıldız gibi
Kayıp düşerse göğüs kafesine

Hatırlıyor musun?
Senin doğum günün de bir kartın üzerine
Sen 1 (BİR) tek sen varsın benim hayatımda
Sen 1 (BİR) sen varsın yüreğimde
Sen 1 (BİR) hep öyle kalacak diye yazmıştım.

Tavan arasında saklı kalmış
Yıllar öncesine ait albümümü çıkarıyorum
Siyah beyaz resimlerde ki çocukluğumu alıp
Yerine renkli genç kızlığımın resimlerimi koyuyorum
Albümü ateşe verip, hep çocuk kalıyorum

mevsimlik adamlara
uzak kaldı gölgem
ne toprağı sevdim
ne de güneşi
ayaküstü uğradığım yüzlere
yeşile durdum

Gece gözlerini kapatmış
Unutmuş gündüzü yeni hayallere dalmış
Üzerine yıldızları çekmiş
Ay yastığı olmuş
Uzanmış boylu boyunca
Gökyüzünün yatağına

''Beni bende demen bende değilim, bir ben vardır bende benden içeri''
YUNUS EMRE


bilmem
teninden başka bir kokuyu

.I.

Güvenme! ...
Dikili ağacına.

Unutma ki! ...

Anamdan doğduğum gibi...
Beyaz bir gelinlikle geliyorum sana...
Kadının olurum, çocuğunun anası olurum...
Her şeyimle bir tek senin olurum,
Her şeyinle benim ol isterim...