Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

Ben + Sen = Ben
Ben - Sen = Ben
Ben x Sen = Ben
Ben ÷ Sen = Ben

Sen hiç olmadın ki benim hayatımda

kat kat giyineceksin
içini göstermeyecek ay
dışını katladıkça içine
içinde kalacaksın dışının

bir öyle, bir böyle olmayacaksın

Delikanlı'm...
Ben Menekşe'nin kızı Papatya'yım...
Anamdan gördüm ölümüne sevmeyi...
Babamdan gördüm sevdiğini sahiplenmeyi..
O yüzden bana çok görme seni sevmeyi...

türkü kokar yâr senin adın
ne zaman adını ansam tenim ürperir
tutmaz elim ayağım, kalmaz dermanım

sen nakaratını ezberledikçe
başını veya sonunu unuttuğum bir türküsün

“Tavşan korktuğu için mi kaçar?
Yoksa kaçtığı için mi korkar? ” *

Tavşan bugüne kadar her avcıdan kaçmıştır
Gün gelir bir avcı çıkar karşısına...
O avcının kendisini vurmasını ister

Önce gözyaşım oldun...
Gözbebeklerimden yanaklarıma sonra kara dudaklarıma akıp giden.
Sonra yağmur tanesi oldun...
Gökyüzünden bedenime akıp giden.
Şimdi bir okyanus oldun...
Köprü misali bir yürekten diğer yüreğe akıp giden.

l.
Sen özgürlük nedir bilir misin?
Özgürlüğü yaşatmadın ki bana nereden bileceksin...
Bence özgürlük! ...
Bir dalga gibidir...
Ne zaman karaya vuracağı belli olmayan

Senin için her şeyi göze alabilirim
Sahip olduğum her şeyden vazgeçebilirim
Bir canım var uğruna verecek hiç düşünmeden verebilirim
Seninle koca bir hayatı paylaşabilirim
Gözlerin uzaklar da aramasın saadeti
Avuçlarımla sana aşkı kana kana içirebilirim

Heybeme doldurdum yalnızlığımı...
İlk defa yolculuğa çıkarken yanıma bir şey almıyorum...
Sabahın ilk saatlerinde çıkacağım yola
Giydim yine her zaman ki gibi beyaz takımlarımı
Metruk bir han misali yüreğim
Kuşandım bütün pusatlarımı

Candostum, Kelebeğim Sevgili Birsen İbrahimhakkıoğlu'na...


yüreğini okumak,
en çok sevdiğim bir türküyü dinlemek gibi bir şey...