Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

Çıkaramaz oldum aklımdan seni
Ben aşığım diyememek ne acı...
Sevdim bir kere unutmak elde mi?
Seviyorum diyememek ne acı...
Deliyim; seni gördüğümden beri
Sevmiş gönül sonra dönülmez geri

Çaresiz iliklerime kadar işlemişti yokluğun
Güne seninle başlardım senden habersiz
Elimde değildi seni bir an bile anmamak
Geceler boyu gözyaşım vardı yanaklarımdan süzülen
Yağmur bile kıskanırdı her gece gözyaşlarımı
Yazık boşuna ağlamışım, boşuna yanmışım

Sevdiğini ilk gün ki heyecanla sevebilmekmiş
Gönül vermekmiş kapını habersiz çalan gönül hırsızına
Her şeyin üstünde tutmakmış sevdiğini
Hasret çekmekmiş...
Doğum gününü ve tanıştığınız günü asla unutmamakmış
Ummadığı bir an da karşısına çıkmakmış

ne zaman
saçlarımı toplasam
boyun boynundan uzuyor


dudağımda

toynağını gördüğünüz her ata
küheylan demek sizce marifet
bilmezsiniz ki bu rüzgâr kaç yele âşina

Küçük küçük yazılar bizim için yazılmış
Eskilerden şimdiye kadar bizlere kalmış
İnsanlara bilgi vermek için çeşit çeşit yazılmış
İnsanları doğru yola götürürsün kitap...

Yazıların çok küçük fakat değerin çok büyük

(Candostum Nilgün'e...)

Hiçbir dostluğa benzemez bizimkisi
Ne çıkar vardır ne de herhangi bir beklenti
Senin bir derdin olsa ben ağlarım
Benim bir derdim olsa sen ağlarsın

Sen bana yasak, ben sana yasak
Yasak bu sevda ikimize de yasak
Sen bana tutsak, ben sana tutsak
Yakınız birbirimize bir o kadar da uzak
Uzaksın bana şimdi çok uzak
Hasretim gözlerinin rengine

Candostum Şebo'ya;

Asilik ruhumda var benim damarıma kimse basmasın
Sevdim mi ölümüne severim, sildim mi bir kalemde
Biri dostumsa benim ölümüne bir ben gibi severim
Kimse düşmanım olmasın gölge misali peşindeyim.

Bugün sana öyle ihtiyacım vardı ki anlatamam
Sesini duymak istedim, seninle dertleşmek istedim
İçimden seni aramak geldi, evini aradım.
Durmadan çalıyordu telefonun ama telefonunu açmıyordun
Cep telefonundan aradım belki oradan sana ulaşırım diye
Telefonun çığlık çığlığa çalıyordu