Tülay İçen Şiirleri - Şair Tülay İçen

Uzattım sana ellerimi,
Gel bu gece tut ellerimi.
Güneşsiz gecelerimin,
Kutup yıldızı ol....
Semalarıma ışık saçarak,
Aydınlat...

Sevdaya başkaldırdım,
O günden beri.
Nasıl kuşlar uçarsa özgürlüğe,
Nasıl gün doğar ve batarsa.
Bir gelincik topraktan başkaldırıp,
Acarsa bir dağ başında özgürce.

Ben şahıma kurban olayım.
Cebrail A.S. haber verdi,
Ya Resullah ümmetin kıyacak
Bu cana,şehit edecek.

Dünyadaki yaşam kargaşası,
Silahlar gölgesinde yaşamak
Mahkum olmak haksızlıklara
Haykıramamak eşitsizliklere

Beyazın üzerindeki lekeleri temizleyebilmek,

Bir sabah ansızın çalacağım kapını,
Demiştim be canım giderken,
Karanlığın aydınlığa dönüştüğü anda.
Özlemim ve hasretimle.
Çaldığımda kapını bıraktığım gibi bulmak seni,

Merhaba. Özlem dolu bir günü daha akşam ettim.Sevgin içimi yakıyor,beden olarak yoksun ama benimlesin bunu hissediyorum.her yerde seni arıyorum insanlardan senden bir şeyler bulacakmışım gibi bakıyorum.Senin gibi dostu, arkadaşı, sevgiliyi eşi bulmak cok zor.Seni anlatamıyorum benim için cok farklı bir candın.Sen benim kaderimdin yaşamım seninle değişti hala senin çizdiğin yolda yürüyorum.Ben seninle yaşamı tatdım,sensizliği kabullenemiyorum ama yaşamak zorundayım.Benim alın yazım böyle yazılmış düzerltemem kaderimdeki tek iyi yazılan sen ve cocuklar.Can senin varlığın benimle,sen benim kaderimdin öylede kalıcaksın.Seni seviyorum.


Oturmuşsun yine kuytu köşesine meyhanenin.
Gözlerden uzak olmayı seviyorsun.
Uzaklaşmak istercesine duygulardan.

Can merhaba..
Bilirmisin ne kadar özledim seni içim acıyor, hani nerden geldiği belli olmayan aniden saplanan hancer acısı gibi,ince ince yakan bir acı.Sönmüyor sönmeyecek..
Can bu gün yine başım dumanlı sanki kadeh,kadeh alkol almış gibiyim..Bilirim sarhoşluğum senin sevdandan,senin özleminden.
Can seni bu gün yanımda istedim sana bugün dünden daha cok ihtiyacım var.
Neden yoksun yanımda neden?
Can mavilikler neden karanlığa döndü mavinin aydınlığı seninle vardı,şimdi heryer karanlık..

Can merhaba.
Özlem içimi kavuran bir ateş gibi büyüyor,hayatın çirkinlikleri her gün biraz daha artıyor,insanlar hep kendilerini düşünür oldu, karşısındaki insanı cok cabuk harcıyor, hiç düşünmeden birazcık düşünseler ne olur.Sonuçta hepimiz insanız hayatın merdivenleri inişli cıkışlı ben bu merdiveleri hiç cıkamıyorum, hep iniyorum acıları çeke çeke.Neden? neden.. hep bu soruyu soruyorum neden.
Neden inan bende bilmiyorum nedenini.
Ben mi cok kötüyüm yoksa ben hep acı çekmek içinmi yaşayacağım.
Ben ne zaman güleceğim.
Bu karamsarlık beni biterecek sanki karanlık bir kaos içindeyim aydınlığa hiç çıkmayacakmış gibiyim inan altı senedir hep karanlıkta yaşıyorum. hatta gülüyorum ama içim kan ağlıyor, içim hep sıkıntılı beynimin içini kemiren o kadar çok solucan varki bunlardan kurtulamıyorum.

Can merhaba.
Merhaba güzel insan seni inan çok özledim. Seninle konuşmayı tartışmayı inan çok özledim, ne yazık bana ses vermiyorsun, artık sen yoksun. Sen yoksun diyorum inanıyorumki beden olarak yoksun ama ruhun benimle beraber. Ne olurdu yanımda olsaydın, bana yol gösterseydin inanki sana cok ihtiyacım var.Kafam okadar karışıkki bir türlü toplıyamıyorum.
Can yaşadıklarımı yaşamak zorundamıyım, zamanın akışını değiştirebilirmiyim, hayır eminimki bunu yapamam.
Can herzaman dediğim gibi hayat cok zor olduğu kadarda çekilmez, bu hayatı sana kavuşana kadar çekmek zorundayım.
Bazı şeyleri artık kabullenmeye başladım.Ne diyeceksin birincisi artık senin dönmeyeceğini hayatın seninle yaşadığım gibi olmayacağını kabullendim.Artık sen yoksun sekiz senedir gelirsindiye bekledim ama boşunaymış demekki beklentiler boşmuş.
Seni sevmek seni istemek artık bana yetmiyor ama ben yinede seni sevmeye devam ediceğim.

Can merhaba
Merhaba can yıllar sonrada olsa o gün hep gözümün önünde sadece bir an değil her an gözümün önünde ve sanki o anı hep yaşıyorum.
Canım bu gece o anı yazmak istedim ama yine beceremiyceğim seni hep ayakta ve sağlıklı hayel etmek istiyorum..
Bir daha yenildim kadere,neden isteğimiz doğrultusunda değil kader denen yaşam ve yaşananlar.
Saat gecenin 3,30 zu ve ben uyku denen şeyi unutmuş gibiyim.Sabahın ilk ışıklarını bekliyorum sanki sevgiliyi bekler gibi, aslında geceyi seviyorum ama bu gün günün ışımasını bekliyorum.
Birazdan güneş yavaş yavaş binaların arasından cıkıcak karanlık dağılacak.