Tülay İçen Şiirleri - Şair Tülay İçen

Rüzgarın dizelerinde dolanırım,
Tutulmuşum bir sevdaya aranırım gülüm.
Baharım hiç olmadı ona yanarım...
Vuslatı bekler kah güler kah ağlarım gülüm..

Günün aydınlığı gecenin karanlığına dönerken.

Duruşun dağların yansıması gibi özgürce,
Kirli sakalında, esmer teninde...
Bir türkü gibi sevdan özgürlüğe.
Hain puslu gecenin içinden çığlık gibi.

Oy.! oy...yankılanır sesi yüreğinin.

Yüzündeki gülümseme, acıya karışmasın.
Acılar yüzündeki cizgilere yenisini eklemesin.
Anam canım anam....
Anam.
Senden öğrendim savaşmayı,
Sende bırakırsan beni yanlız.

Yürüdüğünde deprem olurdu sanki,
Yere emin adımla basardın.
Ne oldu ağam neye yenildin.
Sen benim dayandığım ulu cınardın.

Koçero derdi anam cocukluğundan beri,

Ben huzur istiyorum.
Ya siz....
Eşarbım ve kıyafetimle,
Oynama......
Atalarımın ruhunu huzursuz eden,
Bağnazlar...

Zalimin hançeri saplanırken sineme,
Yüreğin acısı yaktı tüm bedenimi.
Unutmak mümkünmü Kerbelanın acısını.
Kavururken kızgın çöller bedenimi.

Yarınlar,yarınlarımız.
Bak.!
Elinde boya sandığı köşe başında,
_______Teyze,
_______Amca boyayalım.
Bak.!

Sokaklarda kan akıyor,
Evlerde göz yaşı,
Kime bu zulum.?
İnsana.
İnsanın insana yaptığı,zulüm,işgence,
Sinem kanıyor, sende vur,

Hırcın bir deniz gibisin,
Asi rüzgar gibi eser durursun.
Durulmanı bekledim, yıllardır,
______________Anlıktı kızmalarım,
______________Anlıktı sitemim,
Yürekten değildi yüreğimin içi.

Bilirmisin ayrılığın acısını,
Oturmuş yüreğine gitmeyen bir acı senle yaşar
Hani.... masal anlatırlar ya bir varmış bir yokmuş diye,
Acıyı cekmeyen acıyı bilmeyen masal sanır anlatılanları.
Yazık cok yazık..!
Ayrılık masal değil gercek, geldimi gitmeyen.