sen yağdın bu şehire dün akşam
yüzünü milyonlarca öptüm
her damlan tenimi ıslatırken
birikmiş hayaller getirdin bana dün akşam
ve sana dair ne varsa
bir rakı kadehinde tükettik derdimizi
ilk kadeh gibi son kadeh de sevgilimize
şerefine ey aşk
umutsuz melankolik ve karşılıksız
izmir'de olmak kadar güzeldir
Göğsümde yara senin eserin
Ben senin garip serserin
Ne dersen kabulüm
Bu sevda gelmiş başa
Dönmek olmaz
sadece bir yaşam değil geride bıraktığımız
bazen terdi alnımızdan akıttığımız
kimi zaman bir sevda yüreğimizde yaşattığımız
havai fişekler gibi patlarken umutlar
binlerce ışıktı saçtığımız
kalabalıktık yapayalnızken bile
Sevmek bazen ölümden zordur
nefesin kesilir gibi olur
yutkunmak istersin yutkunamazsın
yuregin bir volkan gibi kaynar
caresizligin adidir sevmek
oyle yakinken cehennem kadar uzaktir sevgili
birkaç saate sığdırabiliyorsak
yüreğimizdeki o koskoca sevgiyi
taşıyabiliyorsak umutlarımızı yarına
yakalayabiliyorsak güneşi
korkuların alacakaranlığında
birbirimizde bulabiliyorsak
sen olmayınca anlamı olmuyor hiç bir şeyin
savruluyorum yalnızlığın her boyutunda
Ne kadar isterdim oysa
tadına varabilmenin yaşlanmanın
Ve birilerince anlaşılıyor olmanın
gülüşü güzel ceylan gözlüm
beni özlemlerin en derin yerinde sakla
bir şafakla çıkar gelirim yolların en uzağından
yıldızları alıp getireceğim sana
her yer masmavi olacak sırf gökyüzü değil
senden başka olmadı diyeceğim gururla
Geciktikçe biz
Büyüyor suç ortaklığımız
Sevda adına
Üzerimize yüklediğimiz sorumlulukları
Taşımak git gide zorlaşıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!