tuhaf geliyor şimdi yaşanmışlıklarım
avucumda kalan sevda sıcaklığın
ne çok şey unutulurmuş meğer
hatırlanmaya değer
yok saymak kendini ihanet değil de ne
Ne sen değişirsin ne de ben bundan sonra
Yok saymakla mı vazgeçeceğiz tükenişlerimizden
Ne ben adam olurum ne de sen kadın bundan sonra
Sığınak gibi saklandığımız
Sevgimiz bile
Kabul etmez bizi bundan sonra
bu kadar öfkeden arınmak zor
nefret etmenin bin şeklini bilip
ve ağız dolusu küfretmenin
rahatlatan yanında
bir sigara keyfinden ibaret yaşam
bindiğim dalı kestim durmadan
yaşadıkça
ekşiydi içtiğim şarap
yorgundu bedenim kalbim harap
köpeğin vefasıydı aşklarım
sıranın bana gelmesini beklerken
gün gelir unutursun
tüm maviliklerini hayatın
gizlendiğin siperler dar gelmeye başladığında
alt tarafı yalnızlık dediğin her şey
kocaman bir yara olur ruhunda
omurgan çökerken birer birer
bir aydınlığı olmalı her karanlığın
sebebi neyse yalnızlığımın
kudurmalı deniz öfkeyle
ve gururu ile baş kaldırmanın
sonra alabildiğince sakin
şiirlerini söylemeli aşkın
ne umutlarla çıkmıştık oysa bu yola
gözlerin 3-5 nöbetçisiydi
yüreğime her sızışında
mavi renkli kazaklar örerdin
maviyi sende sevdim derken
YoLUMU ÇEVİRMİŞİM SANA
De Kİ UMUT DE Kİ SEVDA
YaŞAMIN ALDANIŞLARINDAN UZAK
ÖZLEMLERİM OLMADIĞINCA TUTSAK
YOLUMU ÇEVİRMİŞİM SANA
DE Kİ SEVDA DE Kİ YASAK
Anlamsız kalıyorsa yaşananlar
Buruk bir sevgiden ibaretse
Yalanlar
Kalbim dursa ne olur çalışsa ne yazar
Sebebleri ne olursa olsun
Detaylarda boğuluyorsak eğer
Sevdadan ne anladığını sor önce kendine
Yüzleş ve kendinle özleş
Sonra bak bakalım kim kalleş
Daha ne yapabilir bir erkek
Gururunu ayaklar altına almaksa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!