Dilim lal oldu anlattıkça ben
Hep kendince haklı nice bahanen
Güneş karları eritti
Sular sel oldu
Susmak moda şimdi konuşmak demode
Sana söz verdim
Sevdiğini sandığım için
Sevmiyorsan eğer
Sözlerimi tutmaya mecburmuyum
Mevlana değilim ki kapımı hep açık tutayım
Gidiyorsan eğer
Haydi canım diyordu, kadın
Bütün erkekler böyle
İnanmıyordu sevgiye hiç aşık olmamış gibi
Karşısındaki inanmasa da dinliyordu kadını
Devem ediyordu
Bencildir erkekler diyordu
Mazereti vardır hep aşkın
Arkasına sığındığın yanlışların
Gün gelir içinden çıkamazsın
İstesende istemesende
Gerçeklerle yüzleşmek zorundasın
Sımsıkı sarılacaksın yaşama
Dik durmanın onuruyla
Hergün yeniden doğacak güneş
Nasıl olsa
Üzülmeyeceksin gidenlere
Onların tercihi deyip saygı duyacaksın
Koymam seni yalnızlığımla
Yağmur olur yağarım tenhalarına
Akşam karanlığında nur olur aydınlatırım
Bırakmam seni kendi başına
Korkarsın korkaksın bilirim
Tedirginsindir ürkek kuş gibi
Tereddüt olmayacaksın içimin sürgün mahallerinde
Gözbebeklerinin bana anlattığı sevda masalların için
Suç duyurusunda bulunacağım
Ne kışları ne de baharları takmayacağım kafama
Dönüp dolaşıp gelemeyeceksin bu kez
yalnızlıgımın alıp götürdüğü sonsuzluklarda
tatlı bir ürperti seni düşlemek
alışagelmişliğin ötesinde birseyler var
mutsuzluğa inat
kendimle hesaplaştığım ve ödeşemediğim muhasebe
ne vicdana uyar
Sen beni kandırıyorsun
Bir çocuk gibi
Kadın olmanın şeytan yanlarını kullanarak
İnandırıyorsun kolayca
Sevdamın basamaklarını kullanarak
Kandırıyorsun en olmaz masallarla
Kandırmalarına izin verdim, beni;
Tüm insanların
İhanetlerine direnmedim
İzdüşümünde yakaladım yalanları
gözlerinde
Dağladım yüreğimi acırken içim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!