Az mı hata yaptık biz seninle
Aşkı ne çok yaşadık
Giz olmalıydı gizli olmalıydı
Bilinmeden
Duyulmadan
Kanamasın başkaları diye sırf kan olduk
Ödüm patlardı gideceksin diye
Gözlerinin içine bakardım
Beni sevdiğini anlar, rahatlardım
Şirinlikler yapardım gülmen için
Sesini bir gün duymasam özlerdim
Seni sevdiğimi söylerdim, defalarca
Dışarıda yağmur yağıyordu olabildiğince sağanak
Ben yalnızlık türküleri söylüyordum
Tüm sevdiklerimden uzak
Daha da kolaylaşıyordu intihar
İçime çektiğim sigaranın
Beni öldüremeyeceği geldi aklıma
Güzel bir çay sevgiyi pekiştirir derdim
Gülerdin
O çayın ve senin kokunu hissediyorum
Sevgimin sensizliklerinde
Bırakıp gitmek zorunda kalacağım
Yarına taşıyamadan umutlarımı
Gerçekte öldüremediğim
Onca adamı
Ve kadını
Beynimde öldürüyorum
En ağır cezaları ihanetlere
Yıktım zannetsem de bazı tabuları
Anladım ki kıramamışım kabukları
Değişmiyor insanın bazı huyları
Sevda bu kadar lanet şey
İnansam da sana gönülden
seni görüyordum her nereye baksam
öyle bir hal aldı ki durum
doktor koydu adını algı yanılması
Çok uzun bir yolculuğa çıkıyorum dedi
Baba, evladına
Beni anlaman zor olacak
Gelecekte
Sorgulaman uzun sürecek
Biliyorum ki
o kadar uzaktın ki bana
Mesafeler yetmiyordu ulaşmaya
Gözlerinde yitirdiğim zaman
Yüreğimde sızlayan vicdan
Ben neler yapmıştım sana
Mesafeler yetmiyordu ulaşmaya
Kulağımda bağırıyor yüreğin
İğnelenmiş incitilmiş tutsak duygularında
Hicrete dönüyor yalnızlık
En ufak temasına ihtiyaç duymadan bedenlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!