Sıkışıp kalırsam köşeye
Tek yarenim olur
O, çok sevdiğim mor menekşe
Karanlıktır
Soğuktur, sensiz gece
Gönül lanetlenmiş birtanem
Bilmiyoruz
Ne kadar kaldı, geride zaman
Sen gülerken içinde ne kadar çok hüzün
İnadında kalsın bırak yaşanamayan
Kurt kapanına düştü yürek
Acıdır hem isteyip hem bilerek
Bilmem ne yaylasında
çatışma sesiydi bizim sevdamız
Yerin altında kaynayan deprem sesiydi
Ve hep ölüm korkusuydu
Tüm oynaşmaların yandaş olamayan
uzatmalıklarında
Biz sevdamızı aştık birtanem
Belki dikenlerini batırdık elimize
Ama, sonunda gülümüze ulaştık
Bazen sağ'dık bazen sol'duk
Sonunda gerçek yolumuzu bulduk
Biz sevdamızı aştık gönül sözüm
Gündöndüler güneşe döner
Pervaneler ışığa
Ben sana
Gün geceye döner
Nehirler denize
Ben sana
Geceyi dinliyorum kopkoyu karanlığında evrenin
Sen geliyorsun aklıma ister istemez
Nasıl anlatsam
Ölümün çığlığı, bir şarkının nağmeleri gibi
Düşünmek düşünmekten yorulmaktan istemiyorum oysa
Sokak çocuğuyduk sevgiye aç
Umutlarımızı birleştirdik
Sahteliklerinde yaşamın
Gerçeklerin yüzümüzdeki şamarına dek
Evlerimize dönme zamanı
Farklıdır benim gidişim
Usulca
Kapının sesini bile duymazsın giderken
Hemşirenin iğne vurması kadar hafif
Bir yaşlının yürümesi kadar yavaş
Sorgu sual bırakmam geride
sabahçı kahvesidir gönlüm
gittiğinde hoş bir seda kalır gülüm
beni kurşunlara diz yüreğinde
son kez bakarken gözlerime
Seni seviyorum
Yüreğimdeki tüm anlamları yüklüyorum sana
Seni seviyorum
Gerdek gibi sevişmenin
Gurbet gibi özleyişlerin
Tutkuların ötesindeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!