Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Eğer bir şehirde herkes,
Kendi çıkarları için koşarsa,
Orası orman olur,
Herkes pençe atar,
Yanındakinin sofrasına,
Bir lokma fazlası için,

Benlik zindanlarında boğdukları gecenin şafağın da,
Güneşimizin doğduğunu nereden bileceksin ki?
Aleyhine döndürülen ihanet çemberlerinden,
Ne zaman kurtulabileceğini göremeyen sadık ruhlar!
Sonsuz sayıdaki sıfırlardan biri olmak bir değer değil,
Bir olmayınca birden bize bizden bire mi?

Siz mecbur bıraktınız beni!
Bir tercih yapmamı siz istediniz,
Neden olmasın - niye olmasın!
Neden hata olarak görüyorsunuz?
Bunca sene sizin doğrularınızla yaşadım,
Müsaade edin bir defa da kendi yolumu seçeyim! ;

Küçük bir kız çocuğu,
Tren istasyonuna yakın evi,
Adı gibi Şehadet habercisi,
Kucağında özenle toplağı kırçiçekleri,
Aksi halde içi etmez rahat,
Sırtını örten sıkıca kaban,

Selam sana ey ana zeynebin sesi!
Selam sana ey zindanların Hür mahpusu,
Musibetoğulları taifesinden olan zamanının,
Ebuzer’i Tanımadın mı?
Geçenlerde rahatsız etmeye gelen biri var dı ya,
Kaç gün oldu Şam sokaklarında başıboş avare,

İslam’dan söz ederken,
Her açıdan tamamlanmış,
Kemale ermiş bir din’den,
İnsanlık için en uygun,
En güzel,
En kapsamlı,

Neden böyledir? Neden?
Her zaman ki gibi bu gece de,
Karşınıza dini bir konuşma,
İlmi ve ahlaki konferans ile çıkmadım.
Bir hoca,bir yazar,bir İslam alimi,
Bir sosyolog,bir vaiz,bir din adamı

Enformasyonun dördüncü küresel egemenliği,
sömürge,egemenliğinin devamına yardım eder.
Sömürgeciliği haklı çıkarmak için,
Her tür ahlaksızlığa, yalana,
Kötülüğe tevessül edilebiliyor.
Geçmişte kalan bir uygulama değil,

Bahar geldi ama sen hala gelmedin,
Bütün köy özlemle dönmeni bekledi,
Anneni şehre götürmeni bekledi,
Çok hastaydı ama ölmek istemedi,
Son bir defa daha seni görmek istedi,
Ama sen çok geç geldin..

Tomurcukların açtığı yerde,
Bahar çiçekleri arasında,
Beni oralarda bulacaksın,
Seni görmeye geleceğim söz veriyorum!
Daima seninle olacağım söz veriyorum!