Tekin Para Şiirleri - Şair Tekin Para

Biz zaten bir araya gelmemiştik ki!
Ne sen beni anladın,
Ne ben vazgeçtim, seni sevmekten…

Doğmadı bugün güneş, söndü gökte yıldızlar.
Mehtâb, deniz ve sâhil benim kadar yalnızlar.
Acısı yürektedir gurbet akşamlarının,
Baktıkça ufuklara, içim derinden sızlar..

Düşmüşüm bir gece gözlü zâlime,
Dışım güler, içim ağlar, bilmezler.
Yüz çevirip kimse bakmaz hâlime,
Yüreğimi özlem dağlar, bilmezler.

Sevdâ hançerini sokup sîneme,

Gözlerde bir tatlı tebessüm,
Pervâne misâli sevdiğim…
Bir masala mahkûm olmuş
Sokaklarda arar özlemlerini,
Uzaktan uzağa gülümser iki uzak yürek.

Geçti gitti bir ömür, ne anladın sevgiden,
Yine bitmez dertlerle baş başa kaldın, gönül.
Söndürüp içindeki aşkla yanan ateşi,
Kucakladın gurbeti, hülyâya daldın, gönül.

Duymadın içindeki duygunun âhengini,

Aldanma güzelim gençlik çağına,
Ömür dedikleri bir anda geçer.
Tâlih kuşu konmaz gönül bağına,
Hiç beklemediğin zamanda geçer.

Sırtına yük biner, belin bükülür,

Anla artık ey gönül, her güzel yâr olmuyor,
Mevsimler başka başka, hepsi bahâr olmuyor.
Bir hayâl âleminde dolaşıp duruyorsun,
Aklını başına al, ömür tekrâr olmuyor…

Sen de değilmişsin o eşsiz rüyâ,
Gözlerin buz gibi, yeni anladım.
En derin sevgiyi bulmuştum güyâ
Zorlama kendini, seni anladım...

Ne aşkı tanırsın, ne sarhoşluğu,
Mey sanıp içtiğin su mudur gönül?
Her gece bir güzel girer düşüne,
Senin dert dediğin bu mudur gönül?

İçimde bilinmez bir haz bırakır,
Gözlerinde esen sevdânın tadı.
Ben Mecnûn misâli düşerim yola,
Dudağımdan düşmez Leylâ’nın adı…

Ferhâd’ın uğraşı dağla, suyladır.