Tekin Para Şiirleri - Şair Tekin Para

Gece, gözlerimin içinde
Gece avuçlarımda.
Dudaklarım simsiyah,
Koynumda bir tutam yıldız
Ve güneş, sabah kadar uzak.
Oysa sabah ömürde en anlaşılmaz.

En çok, öpüşmeyi seviyorum bu handa
Her akşam bu saatlerde…
Önce beyaz bir kahve fincanı ile öpüşüyoruz.
Bilmiyorum kimdir, neyin nesidir,
Saçlarında bilmediğim bir beyazlık,
Dudakları öpülmekten ağarmış.

Hayat böyledir gülüm,
Bazen kapatırsın bütün kapıları, pencereleri
Unutmak istersin düşlerini…
Anlatamazsın içinden kopup gelen isyanı,
Anlatamazsın kimselere…
Sen kendin olmak istersin,

Servi boylum, sıradağlar boyun gibi sıralanır.
Gece gözlüm, tâlihimiz gözlerince karalanır.
Senelerdir soruyorum, “nedir sonumuz? ” diye,
Ömür geçer, ne’den sonra dudakların aralanır…

Tut ki gece renginde bir sevdâ verdim sana.
Avuç avuç savurdum gözlerine korkuyu.
Anla artık, ben buyum, fazlasını bekleme,
Sabahım zordur benim, duygularım körkuyu…

Sana göstereceğim çileden başka nedir?

Bir temmuz akşamıydı…
Sular kabardı, sorgusuz – suâlsiz;
Dolunay var mıydı bilmiyorum.
İçim içime sığmıyordu,
Gözlerimde yakamozlar yanıyordu çılgınca
Bir buket sevdâ çiçeği avuçlarımda. Döndü durdu yüreğimde vapur düdüğü

Vakit gece yarısını çoktan yitirmiş…

Kararmış ufukların maviliğinde,
İsimsiz bir sokaktır aşkımız.
Şarkılar seni çalar, seni söyler şiirler
Loş ışıklar altında.

Kokunla sarmaş dolaş ıslanıyorum şimdi,
Bu yağan yağmur değil, benim gözyaşlarımdır.
Dizlerinin dibine döktüğüm umutlarım,
Yokluğunda bağrıma bastığım taşlarımdır.

Hasretine dayanmak zannetme mümkün olur,

Her rüzgâr esişinde sen gelirsin aklıma,
Dizginlemek mümkün değil duygularımı,
Sanki esen rüzgâr değil, bakışlarındır
Benliğimi sarar gülümseyişin,
Ben bir dağ olurum,
Sen de bir deniz,

Bilmem kaç gecenin yalnızlığı birikti gözlerimde
Kaç ömür tükettim seni beklerken,
Ne güneşler doğdu, ne hayâller öldü ufuklarımda
Martı gibi çığlık çığlığa savruldu yitik özlemlerim
Boylu boyunca…