Geçti gitti bir ömür, ne anladın sevgiden,
Yine bitmez dertlerle baş başa kaldın, gönül.
Söndürüp içindeki aşkla yanan ateşi,
Kucakladın gurbeti, hülyâya daldın, gönül.
Duymadın içindeki duygunun âhengini,
Çiçek çiçek dolaşan arı sandın kendini.
Aşkı umursamadın, yıktın sevgi bendini,
Kimbilir, kaç güzelden nasıl âh aldın, gönül.
Böyle sürer zannetme, kendini aşamadın,
O yüce sevdâları bilmedin, yaşamadın
İçindeki hayâle yine ulaşamadın,
Herkes zehir-zemberek, bir sen mi baldın, gönül…
Kayıt Tarihi : 1.10.2007 12:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygı sevgi benden size.
Ahmet Ayaz
tekrar hoş geldiniz.
Tebrikler güzel bir şiir okuttunuz.
Selam ve dua ile.
TÜM YORUMLAR (3)