Tayyar Yıldırım Şiirleri - Şair Tayyar Y ...

Elbette “açılalım”, yüzelim denizlerde.
Bitsin artık ihanet, yok olsun benizlerde.
Analar dövünmesin, yüreklerde, dizlerde,
Vatanımız yücelsin, varsa böyle bir çözüm;
Arayalım bulalım, gel hele iki gözüm.

Daha anamızdan doğum anında;
Devlete kapağı atalım deriz.
Hele bir makama oturalım da;
Sonra da yan gelip yatalım deriz.

Şu bizim milletin yegâne huyu;

Bir varmış bir yokmuş geçti hayatım,
Hatırda kalacak şey bulamadım.
Yolumu kapattı kesif bir pusu,
Kılavuz olacak bey bulamadım.

Ahengi yitirdim kayboldu nida.

Ha döner de döner
Feleğin şu çarkı.
Üç mumluk bir fener
Feleğin şu çarkı.

Az mıdır çok mudur,

Bülbülün sevdası bir gül nihayet.
Banaysa; yarendir gönül dergâhım.
Düşerse bir gonca dalından şayet;
Eğilip derendir gönül dergâhım.

Meyline mayilim, bilmez vesvese.

Biz anadan garip doğmuşuz
Gurbette geçmiş ömrümüz
Çocuksu sevgilerle gelmişiz yirmi yaşına
“Bitmez bu hasret, tükenmez ızdırap” deyip
Söylenip durmuşuz.
“Arkadaş üzme kendini” diyerek teselli bulmuşuz.

Zülüf uzun bel ince, endam güzel bel ince.
Aşkın narı artarmış; kararınca belince.

Akşam olur gün olur, sevdaları derince,
Bülbül intizar eder, güllerini derince.

Tüm ışıklar söndü, karanlıktaydım,
Beynimde sigortam attı sanmıştım
Soluğum kesildi, çıkmaz yoldaydım;
Bir anda hayatım bitti sanmıştım.

Gözlerim; ışıkta görürmüş meğer

Sıradandı, adamdı; yapmasa da hiç hata
Takdir, taltif bilmezdi, rağbet; mala, sıfata.

Sıradandı, adamdı; hep üretti zengine
Bilmez miydi gerçeği; herkes dengi dengine.

Döndürmez seni bana ne mevsimler ne yıllar.
Ben seni unutayım, sen de sil gitsin beni.
Çizelim tüm geçmişi, iz kalmasın eskiden
Ben seni unutayım, sen de sil gitsin beni.

Farz edelim, “görmedi gözlerim gözlerini”,