YEŞİL GÖZLÜ PARDONN YEŞİL RENKLİ SEVGİLİLER GÜNÜ İÇİN
HARAÇ MEZAT BİR ŞİİR
Ey ahali
Duyduk duymadık demeyin
Gelin!
Son sıradaki yerinde
Çiban sancısı,
'Hadi artık sen git' diyen dudak,
Durak,
Hep olmak istediğin anlamsız...
Tuzak,
Kan kızılı dört oda
Ritmini tamamlar
Sevdalıdan kopmuş titrek rüzgar
Kan kızılı saçlara;
Yazılmamış,
Ve
Anımsamazsın ama bilirsin küçücüğüm,
Milyon yıl önce
Yeni doğmuştuk seninle
Ne karnımız aç ne altımız ıslaktı.
Ağrıyan bir yerimiz de yoktu
Yumuşacık bebek yatağına tertemiz yatırıldığımız anda bağırmaya başlardık
Çocuktum,
Işıltılar yağardı
Oyuncakcı tezgahlarına.
Genç oldum,
Işıltı düştü canıma
Canım yandı.
İnsan biraz da arızalarıyla güzelleşiyor..
Tıpkı hüzzam makamı gibi.
Hepimizin doruk seslerinde bir komalık da olsa pesleştiği olur.
Tıpkı hüzzam 'si' sinin bir komalık bemol alması gibi.
Ve hayatımızın en orta, en ortalama dönemlerinde,
Rahatımız yerindeyken en büyük arızaları yaratırız kendimize.
Ufkun keskin sırtında
Dondurulmuş şamarlar ütüsünü bozdu mavinin.
Tabutta mezar kaçkını rüzgar,
Obalı,dağlı
Uygun adımlarla boşluğu adımladı.
Sınırsız ülkenin sınırlarında döşeli mayınları
Kendi dünyanlasın,
Kendi sevdamlayım
Hep kendin olmuşsun
Hep kendim olduğumu görmüşüm
Hiç tutmadığım ellerini
Hiç doldurmadığım yüreğini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!